Charakterystyka Anieli Dulskiej

Do licznych wymienionych już wad Dulskiej można zaliczyć również zamiłowanie do plotkarstwa. Można powiedzieć, że jest to jej największa pasja. Godzinami może obgadywać z Juliasiewiczową swoich lokatorów oraz znajomych z miasta. Najbardziej oburzały ją niemoralne zachowania ludzi, chociaż sama była daleka pod tym względem od ideału.

Ponadto Dulska była skrajnie samolubna, nietolerancyjna, a nade wszystko zacofana. O poziomie jej inteligencji mogą świadczyć chociażby braki w słownictwie. Aniela kilkakrotnie w zabawny sposób przekręcała niektóre wyrazy: „Ona na złość się wyciąga i zaraz potem z konduktorem secesja” czy „Jak tak dalej pójdzie to będę musiała w lecie jechać do Karlsbadu i tam sztrudel pić!”. Jednak należy pamiętać, że utwór Zapolskiej to tragikomedia, a nie komedia.



Postać Dulskiej posłużyła autorce jako pewnego typu karykatura całego stanu drobnomieszczańskiego. Wymową utworu jest otwarta krytyka ludzi pokroju Anieli. Jak pisze Irena Nowacka:

„Jawne akcenty publicystyczne zawarte w dramacie każą nam czytać «Moralność... » jako oskarżenie; ważne jest jednak, iż skierowane jest ono nie tyle przeciwko konkretnej postaci czy nawet postawie, ale raczej – przeciw środowisku, społeczeństwu, które takie postawy kształtuje i akceptuje”.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej