Przedwiośnie - streszczenie krótkie i szczegółowe

"Przedwiośnie" Stefana Żeromskiego to literacki obraz Polski przełomu wieków. Głównym wątkiem powieści jest historia Cezarego Baryki, który przemierza drogę od burzliwej młodości, do świadomości społecznej i patriotycznej. Poprzez losy głównego bohatera autor ukazuje nie tylko zmagania jednostki z własnym sumieniem, ale również konfrontację z trudnymi realiami życia w czasach rewolucji i przemian społecznych. Powieść ta staje się więc nie tylko relacją historyczną, lecz także uniwersalnym obrazem ludzkiej walki o wartości i idee.



Spis treści:
Przedwiośnie - streszczenie krótkie
Przedwiośnie - streszczenie szczegółowe

• Rodowód
• Część 1: Szklane domy
• Część 2: Nawłoć
• Część 3: Wiatr od wschodu

Przedwiośnie - streszczenie krótkie

Głównym bohaterem Przedwiośnia jest Cezary Baryka. Cezary był synem Seweryna i Jadwigi Baryków. Jadwiga w młodości kochała się w Szymonie Gajowcu. Pochodził on jednak z niższych sfer i dlatego młodzi nie mogli się pobrać. Rodzina mieszkała w Baku.



Gdy Cezary miał 14 lat wybuchła I wojna światowa. Seweryn wyjechał na front. Po trzech latach słuch o nim zaginął.

W 1917 roku w Baku rozpoczęła się rewolucja. Cezary żarliwie głosił poglądy rewolucjonistów. Chodził na wiece i publiczne egzekucje. Oddalił się od matki, która sama musiała starać się o jedzenie.

Jadwiga przygarnęła do siebie księżną i księżniczki Szczerbatow-Mamajew. Kobiety miały ze sobą złoto. Jeszcze tej nocy w domu Baryków była rewizja. Złoto zostało zabrane. Pani Barykowa skazana na ciężkie roboty, wkrótce zmarła.

W Baku trwała wojna między Tatarami i Ormianami. Cezary wśród żebraków rozpoznał ojca. Razem zdecydowali o powrocie do Polski. Droga wiodła przez Wołgograd, Moskwę i Charków. Seweryn przedstawił synowi wizję szklanych domów, które rzekomo buduje się w Polsce. Wkrótce zmarł.

Cezary dotarł do Polski. Czuł się rozczarowany. Zamiast szklanych domów, znalazł nędzę, brud i ubóstwo.

Młody Baryka przyjechał do Warszawy. Spotkał się z Szymonem Gajowcem, który załatwił mu posadę.

Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. Cezary wstąpił do wojska. Zaprzyjaźnił się z Hipolitem Wielosławskim, któremu uratował życie. W podzięce Hipolit zaprosił go na lato do swojego domu w Nawłoci koło Częstochowy.

W dworku rozkwitło życie uczuciowe Cezarego. Miał romans z Karoliną Szarłatowiczówną i Laurą Kościeniecką. Śmierć Karoliny i ślub Laury z Barwickim sprawiły, że Cezary opuścił Nawłoć.

Baryka wrócił do Warszawy. Spotkał się z Gajowcem, który przedstawił mu swoją koncepcję naprawy Polski. Wkrótce, dzięki Antoniemu Lulkowi, zetknął się także z poglądami komunistów. Cezary nie zgadzał się z tymi pomysłami na Polskę



strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 - 

  Dowiedz się więcej