Sposób na Alcybiadesa - streszczenie szczegółowe

Nazajutrz na oprowadzanie przyszli jedynie Ciamcia, Zasępa, Pędzel i Słaby. Ciamcia chciał o wszystkim powiedzieć historykowi, jednak Zasępa zapewnił, że od Szekspira dostał „Sposób na wycieczkę”. Pod Kolumną Zygmunta okazało się, że Szekspir podpowiada Zasępie, jednak mówi same niedorzeczności. Podobnie inni ośmioklasiści nie potrafili odpowiedzieć na żadne pytanie o postaci i miejsca związane z Warszawą. Alcybiades był załamany. Dyrektor powiedział, że jest za stary by uczyć i musi odejść. Ciamciara usiłował go dogonić i wytłumaczyć sytuację, jednak dogonił go Żwaczek i poinformował Misiaka o SPONIE.

Czterech kolegów spotkało się pod szkołą i postanowiło czekać na Alcybiadesa. Gdy nie przychodził poszli do jego domu. Na klatce spotkali żałobników i ludzi znoszących trumnę. Wciąż wychodzili nowi ludzie w czerni. Zobaczyli także innych kolegów z klasy, jednak nikt nie chciał wpuścić ich do konduktu. Ciamcia usłyszał lekarza, który wspomniał o morderstwie. Nagle milicjant nazwał go mordercą. Wszyscy rzucili się na niego. Głos ojca wyrwał go ze snu.

Rozdział 16
Rano do Ciamci przyszedł Zasępa. Spytał czy chłopak dobrze spał. Ten odrzekł, że wcale go nie obchodzi sprawa z Alcybiadesem. Gdy kolega wyszedł, bohater pognał do szkoły na spotkanie z Alcybiadesem. Historyk chwalił się kolejnymi sukcesami pedagogicznymi. Wspomniał, że ma bardzo wiele pracy. Stwierdził, że to jego ostatni rok w szkole, bo „nie przeżyje” z powodu nadmiaru pracy. Ciamcia bezskutecznie usiłował mu powiedzieć, z jakiego powodu jest. Za drzwiami spotkał Zasępę, Słabego i Pędzla.

Wspólnie półsłówkami przyznali się do zastosowania Sposobu i Dryfu i do watpliwości z powodu wycieczki z Ełku. Alcybiades stwierdził, że wątpliwości przemawiają na ich korzyść, a dryfowanie to też metoda nauki. Chłopcy stwierdzili, że nic nie umieją, jednak historyk w to nie wierzył, stwierdził, że są zatruci wiedzą.

Rozdział 17
Wycieczka rozpoczęła się na Krakowskim Przedmieściu. Słaby opowiedział o Poczcie Saskiej, gdyż interesował się filatelistyką i dryfował niegdyś na temat dziejów poczty. Potem Bem opowiedział o Auguście Sasie. O kolumnie Zygmunta opowiedział Pędzel. Na Starym Mieście dyrektor do odpowiedzi wskazał Ciamciarę. Ten po kilku zdaniach utknął na Dekercie. Myślał, że nadeszła jego czarna godzina, jednak wkrótce przypomniał sobie wszystko. Przed zebranymi roztoczył barwną wizję czarnej procesji z czasów Sejmu Czteroletniego i jej przyczyn. Młodzież z Ełku zaczęła się nudzić, jednak Alcybiades nie przerywał, a dyrektor stał jak zaklęty. W końcu przerwał Ciamci, a wycieczka odeszła pospiesznie. Pogratulował Misiakowi. Ciamcia zastanawiał się jak był możliwy ich sukces: „Cud? Zemsta Szekspira? Podstęp Alcybiadesa? Nadzwyczajna moc Sposobu? Czy geniusz ÓSMEJ LEGII?”.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 - 

  Dowiedz się więcej