W roku 1963 wyjechał do Włoch, pięć lat później przeniósł się do Paryża, gdzie w Le Monde i Kulturze opublikował list otwarty z protestem przeciwko interwencji wojsk polskich w Czechosłowacji. Po tym wydarzeniu władze krajowe odmówiły mu przedłużenia paszportu, wprowadzono też obowiązujący przez trzy lata zakaz rozpowszechniania jego twórczości. Po wprowadzeniu stanu wojennego pisarz zerwał współpracę z oficjalną prasą. W latach 1989-1996 mieszkał w Meksyku, skąd wrócił do Polski. Rok po powrocie Sławomir Mrożek został odznaczony przez Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2006roku ukazała się jego autobiografia - Baltazar. Autobiografia. W 2008 roku Sławomir Mrożek ponownie zdecydował się opuścić kraj. Osiadł wraz z żoną w Nicei.Zmarł w 2013 roku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Prochy Sławomira Mrożka spoczęły 17 września 2013 roku w Panteonie Narodowym w krakowskim kościele pw. św. Piotra i Pawła.
Tango jest – obok Emigrantów – jego najpopularniejszym dramatem.
Najsłynniejsze dzieła Sławomira Mrożka:
- Dramaty: Policja (1958), Męczeństwo Piotra O’Heya (1959), Indyk (1960), Strip-tease (1961), Zabawa (1962) – parafraza Wesela Wyspiańskiego, Emigranci (1974), Kontrakt (1986)
- Opowiadania satyryczne: Wesele w Atomicach (1959), Słoń (1957)
strona: - 1 - - 2 -