
Hiob był człowiekiem niezwykle bogatym, posiadającym liczne stada bydła i znaczący majątek. Uchodził za jednego z najbardziej prawych i pobożnych ludzi swoich czasów. Jednak pewnego dnia, w wyniku rozmowy między Bogiem a szatanem, jego wierność została poddana próbie. W krótkim czasie, Hiob doświadczył serii tragicznych wydarzeń: stracił wszystkie swoje stada, jego dzieci zginęły w wyniku katastrofy, a on sam został dotknięty ciężką chorobą skóry, która uczyniła jego codzienne życie nieznośnym.
Mimo nagromadzenia się nieszczęść, Hiob nie wyrzekł się Boga ani nie odwrócił się od swojej wiary. Ostatecznie Bóg przemówił do Hioba, a po zakończeniu próby, w której został poddany, został on obdarowany podwójnym majątkiem i nową, większą rodziną, niż ta, którą stracił.
Kontekst filozoficzny
Stoicy z Epikurem na czele wskazują na cierpienie jako rezultat naszych pragnień i namiętności, sugerując, że kontrola nad nimi może być kluczem do uniknięcia bólu.
Nawiązania (literatura):
CIERPIENIE Z POWODU UTRATY DZIECKA
• „Treny” Jan Kochanowski – poeta opisał swój żal i rozpacz po stracie ukochanej córeczki. Jego cierpienie było przyczyną buntu wobec Boga, jednak z upływem czasu udało mu się pojednać ze Stwórcą;
CIERPIENIE JAKO SPOSÓB NA REALIZACJĘ ŻYCIOWEGO CELU
• „Legenda o świętym Aleksym” – dla świętego Aleksego cierpienie i asceza były sposobem na zbliżenie się do Boga i osiągnięcie świętości;
CIERPIENIE Z POWODU CHOROBY
• „Dżuma” Albert Camus – mieszkańcy Oranu cierpieli z powodu epidemii śmiertelnej choroby, a ich cierpienie pozwoliło im przekonać się, jakimi ludźmi są naprawdę.