Odyseusz, po triumfie w wojnie trojańskiej, dąży do powrotu do rodzinnego domu w Itace. Jego podróż, wydłużona przez gniew Posejdona, obfituje w spotkania z czarodziejką Kirke, uwodzicielskimi syrenami oraz morskimi potworami, takimi jak Skylla i Charybda. Ostatecznie, wracając do Itaki, musi pokonać licznych zalotników swojej żony, Penelopy.
Orfeusz, mistrz liry w mitologii greckiej, zostaje pogrążony w smutku, gdy jego ukochana Eurydyka umiera na skutek ukąszenia węża. Kierowany desperacją i miłością, decyduje się na podróż do świata zmarłych, aby ją odzyskać. Jego gra na lirze porusza nawet serce Hadesa, władcy podziemia, który zgadza się na jej powrót pod warunkiem, że Orfeusz nie spojrzy na nią aż do osiągnięcia powierzchni. Niestety, w ostatnich momentach podróży, Orfeusz łamie tę zasadę, tracąc Eurydykę na zawsze.
Kontekst społeczny:
Starożytni Grecy często podróżowali z powodów handlowych, wojennych i religijnych, korzystając z ważnych portów takich jak Korynt i Ateny. Religijne pielgrzymki do Delf i Olimpii oraz wyprawy wojenne, takie jak te przeciwko Persji, były szczególnie popularne.
Nawiązania (literatura):
- „Kordian” Juliusz Słowacki – wędrówka Kordiana po Europie pozwoliła mu odnaleźć sens życia, a także ostatecznie pożegnać się z młodzieńczymi ideałami;
- „Jądro ciemności” Joseph Conrad – podróż w utworze jest nie tylko fizycznym przemieszczaniem się, ale przede wszystkim wędrówką po ciemnych zakamarkach ludzkiej duszy i podświadomości;
- „Podróże z Herodotem” Ryszard Kapuściński – wyprawy dziennikarskie pozwoliły Kapuścińskiemu rozwinąć swój talent, zbliżyć się do twórczości Herodota i odkryć kim jest on sam.