Orfeusz posiadał dar wpływania na świat za pomocą muzyki. Ale to miłość do Eurydyki uczyniła go legendą, przypominając nam o niezłomności uczucia i cenie, jaką czasem płacimy za nasze słabości. Nawet po stracie Eurydyki na zawsze, pamięć o niej żyła w pieśniach Orfeusza, które wzruszały każdego, kto je słyszał.
Kontekst filozoficzny:
W starożytności miłość była centralnym tematem filozofii dla takich myślicieli jak Platon i Arystoteles. Różne tradycje interpretowały ją odmiennie. Mimo to, uznawana była za fundamentalną część ludzkiego doświadczenia. Jej rola była kluczowa dla zrozumienia ludzkiej natury i kształtująca ludzkie losy.
Nawiązania (literatura):
- „Dzieje Tristana i Izoldy” Joseph Bediér – śmierć tytułowych bohaterów również zawiera elementy piękna. Na widok martwego ukochanego Izolda zmarła z rozpaczy, a ich groby połączył kwiat głogu symbolizujący wieczną i niezniszczalną miłość;
- „Romeo i Julia” William Szekspir – w dramacie nie jest zrealizowany klasyczny motyw ars moriendi, jednak wizja bohaterów nieumiejących żyć bez siebie jest zarazem tragiczna i piękna;