klp.plWitold Gombrowicz urodził się w 1904 r. w Małoszycach pod Opatowem w rodzinie szlacheckiej. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, studiował też filozofię i ekonomię w Paryżu. Krótko pracował w sądownictwie, po czym całkowicie poświęcił się literaturze. Debiutował zbiorem opowiadań Pamiętnik z okresu dojrzewania (1933), następnie wydał powieść Ferdydurke (1937) docenioną przez krytyków. Przed wojną powstała też sztuka Iwona, księżniczka Burgunda i powieść Opętani.
W sierpniu 1939 r. Gombrowicz wyjechał do Argentyny, gdzie spędził dwadzieścia cztery lata, zyskując jednocześnie międzynarodową sławę. Napisał wówczas powieści Ślub, Trans-Atlantyk i Pornografia. Od 1953 r. prowadził wydany później w trzech tomach Dziennik (1957-1966). Związał się z paryską „Kulturą” – to tam właśnie zaczął wychodzić Dziennik i kolejne utwory, a po śmierci pisarza Dzieła zebrane. W 1963 r. Gombrowicz wrócił do Europy, początkowo na stypendium do Berlina Zachodniego, a następnie osiadł we Francji, gdzie mieszkał już do śmierci. Wydał powieść Kosmos, sztukę Operetka i kolejne tomy Dziennika. Zmarł w 1969 r. w Vence we Francji.
Autor: