W tym czasie Ofelia, ukochana Hamleta, przestaje przyjmować jego listy i wizyty. Hamlet wie o podstępnym działaniu Klaudiusza i Poloniusza, ojca Ofelii, którzy manipulują dziewczyną. Podobnie zresztą król i szambelan wpływają na zachowania matki Hamleta. Hamlet zaczyna zachowywać się jak obłąkany. Jego przygnębienie wyraża się w dziwnych pozach bohatera, graniu dwuznacznymi słówkami, braku logiki w wypowiedziach. Klaudiusz coraz bardziej obawia się bratanka.
Do zamku przybywają dawni koledzy uniwersyteccy Hamleta, Rosencrantz i Guildenstern. Z polecenia króla mają wybadać, dlaczego Hamlet tak dziwnie się zachowuje. Oni to ściągają do Elsynoru trupę teatralną, którą Hamlet lubił, kiedy był w stolicy. Bohater szykuje przedstawienie Zamordowanie Gonzagi, które obrazuje właśnie bratobójstwo przez otrucie króla i uwiedzenie jego żony. Klaudiusz opuszcza salę przed końcem przedstawienia. Hamlet ma już wystarczający dowód winy stryja przeciw ojcu.
Gertruda jest oszołomiona zachowaniem Hamleta, zdaje się nie rozumieć zarzutów syna. Podczas rozmowy z matką Hamlet zabija Poloniusza, ukrywającego się za kotarą. Śmierć Poloniusza przyspiesza wyjazd Hamleta do Anglii.
Klaudiusz dostaje list, że Hamlet zawraca ze statku. W tym czasie przybył już do zamku Laertes, który chce za wszelką cenę pomścić śmierć ojca, Poloniusza. Ofelia jest obłąkana, śpiewa dziwne piosenki, rozdaje kwiatki. Nagle dziewczyna umiera po tym, jak wpada do rzeki.
Hamlet i Horacy, jego wierny przyjaciel, spotykają się na cmentarzu. Odbywa się akurat pogrzeb Ofelii. Młody królewicz wpada w rozpacz, mocuje się na grobie z Laertesem. Król Klaudiusz urządza zakład i dochodzi do pojedynku Hamleta z bratem Ofelii.
strona: - 1 - - 2 -