Akt I
Scena I
Do pełniącego wartę przed zamkiem Francisca dołączają Horacy, Marcellus oraz Bernardo. Wszyscy wspominają wizytę ducha duńskiego króla, który niedawno zmarł. Kilka minut później sytuacja się powtarza i dołącza do nich duch. Mimo prób zatrzymania zjawy duch szybko znika, a wartownicy zastanawiają się, co ta dziwna wizyta mogła znaczyć. Horacy stara się wyjaśnić towarzyszom, iż król niedawno pobił norweskiego władcę Fortynbrasa, którego syn – również nazywający się Fortynbras – zebrał wojska i jest gotowy najechać na Danię. Horacy wieszczy także, iż dziwna wizyta ducha może być zwiastunem złych wydarzeń. Duch pojawia się po raz kolejny, ale z nastaniem świtu znika, zaś wartownicy postanawiają o wszystkim powiadomić młodego księcia.
Scena II
Nowy król , Klaudiusz, stwierdza, iż śmierć brata nie może wpływać negatywnie na działalność państwa, bowiem na to czeka tylko Fortynbras. Postanawia wysłać poselstwo do Norwegii, by prosić o powstrzymanie działań Fortynbrasa.
Gertruda, żona zmarłego króla, namawia Hamleta, by ten przestał rozpamiętywać śmierć ojca, bowiem jego smutek i przygnębienie i tak nic nie zmienią. Gertrudę popiera Klaudiusz, który stara się wpłynąć na Hamleta i jego samopoczucie. Stara się tłumaczyć, że śmierci nie należy się sprzeciwiać, bowiem jest zgodna z wolą nieba. Stryj i matka namawiają Hamleta, by zrezygnował z dalszych studiów w Wittenberdze i pozostał przy ich boku. Książę na propozycję przystaje, ale ma żal do matki, że tak szybko porzuciła żałobę po ojcu i za męża wzięła jego brata.
Hamlet spotyka się z wartownikami oraz z Horacym, swoim przyjacielem. Opowiadają mu oni o duchu, który kilka razy pojawił się już na tarasie. Hamlet postanawia następnym razem udać się wraz z nimi na wartę.
Scena III
Laertes, brat Ofelii, radzi jej, by nie angażowała się zbyt mocno w uczucie do Hamleta, bowiem jako książę i następca tronu Hamlet musi mieć na pierwszym miejscu dobro kraju, a nie własne uczucia. Do pokoju wchodzi Poloniusz, który radzi Laertesowi wyjechać do Francji. Jednocześnie Ofelia wyznaje ojcu, iż Hamlet powiedział jej o swoich uczucia wobec niej. Ojciec zaś radzi córce ostrożność w lokowaniu uczuć.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -