Jan Kasprowicz – biografia

W roku 1893 Kasprowicz powtórnie się ożenił z Jadwigą Gąsowską, z którą miał dwie córki, Annę i Janinę. Rok 1899 przyniósł wydarzenie, które na zawsze zmąciło spokój poety. W domu Kasprowiczów pojawił się Stanisław Przybyszewski, sąsiad Kasprowicza z czasów pobytu na Kujawach. Jadwiga zakochała się w gościu, którego wcześniej nie znała i zostawiła dla niego męża i dzieci. Wydarzenie to nigdy nie zostało bezpośrednio opisane w żadnym z utworów, jednak w hymnach odnaleźć możemy nawiązanie do tych dramatycznych wydarzeń (aluzja do „pramatki Grzechu, jasnowłosej Ewy, z gadziną u swych białych stóp”).

Podstawą utrzymania dla poety była nadal praca publicystyczna. Z demokratyczno – ludowego „Kuriera Lwowskiego” przeniósł się do narodowo – demokratycznego „Słowa Polskiego”. Praca dziennikarska wyczerpywała jego siły i zdrowie. W roku 1904 nastąpiła zmiana w jego życiu. Uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Lwowskim na podstawie rozprawy o liryce Lenartowicza. Cztery lata później objął katedrę literatury porównawczej, która utworzona została specjalnie dla niego w związku z jego wieloletnią działalnością przekładową. Obejmowała ona największe dzieła literatury od antyku aż do współczesności. Były to m. in. tragedie Ajschylosa, Eurypidesa, dramaty Marlowe’a, Szekspira, dzieła Goethego, Shelleya oraz pisarzy mu współczesnych: Maeterlincka, Rimbauda, Sudermanna, dzieła o tematyce filozoficznej. W latach 1921 – 1922 był rektorem tej uczelni.
Kasprowicz w roku 1911 po raz kolejny ożenił się. Jego żoną została poznana we Włoszech Maria Bunin, córka carskiego generała. Napisała pamiętnik o swoim życiu małżeńskim Moje życie z nim (1932 – 1934). W czasie wojny i w okresie odzyskania niepodległości uczestniczył w działaniach o charakterze narodowym. Był zwolennikiem państw koalicji. Razem z Żeromskim, który przebywał wtedy w Zakopanem, uczestniczył w akcjach skierowanym przeciwko aktywistom po stronie państw centralnych. W 1920 roku w czasie plebiscytu na Warmii i Mazurach uczestniczył w agitacji na rzecz przyłączenia tych ziem do Polski. Trzy lata później na stałe osiadł w Tatrach w wilii „Harenda” położonej pomiędzy Poroninem a Zakopanem. Willa ta po śmierci poety została przekształcona w jego muzeum.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 

  Dowiedz się więcej