Łucja – charakterystyka

Jest najmłodsza z rodzeństwa Pevensie. Cechuje ją żywiołowość, ciekawość, wewnętrzna radość. To ona jako pierwsza odkrywa przejście do Narnii i, chociaż nikt jej nie wierzy, upiera się, że fantastyczny świat istnieje. Nie zrażają jej nawet docinki Edmunda. Triumfuje, gdy trafia kolejny raz do Narnii z resztą rodzeństwa.

Łucja jest ufnym dzieckiem i wierzy w wewnętrzne dobo wszystkich istot. Nie boi się iść na podwieczorek do pana Tumnusa, przekonuje go, by ją wypuścił. Zaprzyjaźnia się z nim i, gdy dowiaduje się, że został pojmany, bezinteresownie chce mu pomóc, przekonując do tego rodzeństwo. Dzięki temu cała czwórka pozostaje w Narnii, a dawne proroctwo może się spełnić.

Dziewczynkę cechuje szlachetność, wrażliwość i empatia. Jako pierwsza wyczuwa, że z Aslanem po rozmowie z Białą Czarownicą dzieje się coś niepokojącego. Podąża za nim na miejsce kaźni, patrzy na jego śmierć, a następnie czuwa przy zwłokach Wielkiego Lwa i zdejmuje mu kaganiec. Po bitwie dzięki prezentowi otrzymanemu od Świętego Mikołaja ratuje życie Edmundowi i wielu innym rannym.

Łucja w pełni zasłużyła sobie na miano „Mężnej” Królowej Narnii. Była lojalna wobec fauna, dzielnie znosiła trudy podróży do Kamiennego Stołu, nie przeraziła się mocy Białej Czarownicy, a po bitwie dzielnie zajmowała się potrzebującymi i rannymi.

  Dowiedz się więcej