Obraz romantycznej miłości w wierszu Do M***

Wiersz Do M*** już w pierwszych słowach rysuje przed czytelnikiem obraz miłości nieszczęśliwej, odrzuconej.

Precz z moich oczu! […]

– mówi kobieta. To jednak jej nie wystarcza, chce definitywnie wykreślić ze swojego życia dotychczas bliskiego jej mężczyznę, dlatego dodaje jeszcze:

Precz z mego serca! […]
Precz z mej pamięci! […]

Bohater, choć bardzo cierpi, wypełnia wolę ukochanej. Odtąd jego sposobem na życie stanie się ucieczka. Stara się więc, jak najbardziej oddalić do kobiety, która odrzuciła jego miłość, nie potrafi jednak o niej zapomnieć:

Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy…
Tak moja postać, im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy

.

Dochodzi wówczas do wniosku, że ani fizyczne oddalenie, ani upływający czas niczego nie są w stanie zmienić, bowiem łączący ich związek jest wieczny, nierozerwalny. Wspólnie spędzone chwile, zarówno radości, jak i smutku, zjednoczyły ich za zawsze. Nieszczęśliwy bohater wie już, że nigdy nie uda mu się uwolnić od wspomnień o kochanej przez niego M., której pełnego imienia nie poznajemy w tytule:

Na każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił

.



W słowach tych daje wyraz swemu niezachwianemu przekonaniu o nieodwracalnym działaniu pamięci, w której na zawsze przechowywać będą oboje wspomnienia o wspólnie spędzonych chwilach i podkreśla, że związek ich to związek dusz.

W samotności, którą musi teraz znosić, dochodzi do głosu wyobraźnia podsuwająca bohaterowi kolejne sytuacje ze swoją ukochaną w roli głównej. Widzi ją, kiedy śpiewa, gra w szachy, czyta, tańczy na balu, a wszystkie te czynności, wszystkie miejsca, w których się znajduje przypominają jej ich wspólne chwile: piosenkę śpiewaną wcześniej ukochanemu, ustawienie figur na szachownicy podczas ich gry, miejsce przy kominku, gdzie razem siedzieli. Książka, w której autor opisał dzieje nieszczęśliwych kochanków to też okazja do wspomnień:



Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem
Stargane ujrzysz kochanków nadzieje,
Złożywszy książkę z westchnieniem głębokim



strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej