Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki ☰
Znaczenie Adama Mickiewicza dla dziejów literatury i kultury duchowej Polaków wydaje się być nie do przecenienia. Ten wielki człowiek, działacz i twórca głęboko i trwale zapisał się w naszej świadomości zbiorowej. Już jego literacki debiut – wydany w 1822 r. w Wilnie pierwszy tom Poezyj, był wydarzeniem na wielką skalę, on to bowiem umownie otwiera polski romantyzm. Przełomowy charakter zbiorku jest oczywisty. Mickiewicz zawarł w nim nie tylko program nowej literatury, ale jednocześnie objawił swój ogromnej miary talent poetycki. Kolejne utwory potwierdziły jego wielkość i ukształtowały najbardziej charakterystyczne oblicze polskiego romantyzmu.



Mickiewicz to wzór romantycznego poety-Polaka: wybitna indywidualność, poeta-prorok wyrażający uczucia i tęsknoty całego narodu, duchowy przywódca. Jak bardzo był wówczas ceniony, pokazują słowa innego wielkiego romantyka Zygmunta Krasińskiego, który twierdził:
My z niego wszyscy.


Twórczość Mickiewicza, prawdziwie wybitna, nie przeminęła wraz z nadejściem kolejnej epoki, oparła się działaniu czasu i do dziś stanowi niewyczerpane źródło inspiracji, a wielki romantyk jest ciągle olbrzymim autorytetem. Bardzo trafnie znaczenie Mickiewicza dla tożsamości Polaków określa poeta Tadeusz Różewicz, porównując jego twórczość do chleba, którym karmi się cały naród:

Chleb
który żywi i zachwyca
który się w krew narodu zamienia

poezja Mickiewicza

Tadeusz Różewicz, Chleb


Bibliografia


1. Wacław Borowy, O poezji Mickiewicza, wyd. 2, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1999.
2. Juliusz Kleiner, Mickiewicz, t. I-II, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1997.
3. Marek Piechota, Jacek Lyszczyna, Słownik Mickiewiczowski, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 2000.
4. Julian Przyboś, Czytając Mickiewicza, serii „Zrozumieć Mickiewicza”, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1998.
5. Czesław Zgorzelski, O sztuce poetyckiej Mickiewicza. Próby zbliżeń i uogólnień, w serii „Zrozumieć Mickiewicza”, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2001.
6. Jacek Brzozowski, Fragment lozański. Próba komentarza ostatnich wierszy Mickiewicza, [w:] Liryki lozańskie Adama Mickiewicza. Strona Lemanu. Antologia, oprac. M. Stala, Universitas, Kraków 1998.
7. Kazimierz Cysewski, O „Balladach i romansach” Mickiewicza. Interpretacje, Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Słupsku, Słupsk 1987.
8. Konrad Górski, Adam Mickiewicz, PWN, Warszawa 1989.
9. Marian Maciejewski, Mickiewiczowskie „czucia wieczności” (Czas i przestrzeń w liryce lozańskiej), [w:] tegoż, Poetyka – Gatunek – Obraz. W kręgu poezji romantycznej, Ossolineum, Wrocław 1977.
10. Mickiewicz. Encyklopedia, Horyzont Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2001.



11. Marian Stala, Trzy nieskończoności. O poezji Adama Mickiewicza, Bolesława Leśmiana i Czesława Miłosza, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001.
12. Zofia Stefanowska, Historia i profecja. Studium o „Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1998.
13. Zbigniew Sudolski, Mickiewicz. Opowieść biograficzna, Wydawnictwo Archer, Warszawa 1995.
14. Alina Witkowska, Mickiewicz. Słowo i czyn, PWN, Warszawa 1998.
15. Alina Witkowska, Ryszard Przybylski, Romantyzm, PWN, Warszawa 1997.





Mapa serwisu:
Zobacz inne opracowania utworów Adama Mickiewicza:
Pan Tadeusz - Dziady - Konrad Wallenrod