Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”

Żorż Bengalski – był to doskonale znany całej Moskwie konferansjer. Znamienity pracownik teatru Varietes był tęgi, wesoły jak dziecko, gładko wygolony, co wieczór zakładał ten sam wymięty frak z nieświeżym gorsetem. Artysta mimo pokaźnego stażu nie cieszył się sympatią widzów, jego żarty od lat nikogo już nie bawiły. Przełomowym spektaklem w jego życiu był seans Wolanda. Jedna ze sztuczek mistrza czarnej magii przeszła do historii:

I stała się rzecz niesłychana. Czarny kot zjeżył się i miauknął rozdzierająco. Potem sprężył się i jak pantera dał susa prosto na pierś Bengalskiego, a stamtąd przeskoczył mu na głowę. Z pomrukiem wbił napuszone łapy w wątłą fryzurę konferansjera, dziko zawył, przekręcił tę głowę raz, przekręcił drugi i oderwał ją od pulchnego karku. (…) Krew z rozdartych tętnic chlusnęła fontannami, zalała półkoszulek i frak. (…) Kot podał głowę Fagotowi, ten podniósł ją za włosy i ukazał publiczności, a głowa krzyknęła rozpaczliwie na cały teatr (…). Za sprawą Wolanda głowa zrosła się z resztą ciała, lecz Bengalski po tym przedstawieniu trafił do kliniki psychiatrycznej doktora Strawińskiego.

Po opuszczeniu szpitala wciąż nękały go lęki, że głowa w każdej chwili może odpaść. Wykonywanie zawodu stało się dla niego niemożliwe: Konferansjer porzucił więc pracę i zaczął żyć z własnych oszczędności, które według jego skromnych obliczeń powinny mu były wystarczyć na lat piętnaście.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej