Statek pijany - opracowanie

Podsumowując, Statek pijany należy odczytywać jako historię pijanego wolnością poety, który wybierając wolność z czasem zaczyna tęsknić za „stałym lądem”. Ogrom oceanu jest dla niego ostatecznie przerażający i wolałby trafić do małej kałuży. Poeta nie jest w stanie przetrwać bez codzienności, i chociaż gardzi nią, to wie, że musi się jej podporządkować.

Wiersz składa się z dwudziestu pięciu aleksandrynów (jest to forma wierszowa, w której ostatnią akcentowaną sylabą przed średniówką jest sylaba szósta od początku wersu oraz szósta sylaba po średniówce, która jest jednocześnie ostatnią akcentowaną sylabą w wersie; aleksandryny były typowe dla nowoczesnej poezji francuskiej, wiąże się to z brzmieniem języka francuskiego), z których każdy składa się z czterech wersów. Schemat rymów jest bardzo prosty, krzyżowy typu ABAB. Wiersz jest zbudowany wokół delirycznej wizji tytułowego statku, zanurzonego i zagubionego na morzu. Uważa się go wręcz za rewolucyjny, jeśli chodzi o obrazowość i symbolizm. Jest to jeden z najdłuższych wierszy w dorobku Rimbaud.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej