Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
 
Jak zostało to już wspomniane, sentymentalizm stanowił opozycję wobec klasycyzmu. Przejawiało się to głównie w odrzuceniu takich prawideł tworzenia, jak na przykład zasada decorum. Ponadto twórcy związani z nurtem poszukiwali takich inspiracji, które nie tylko nie wywodziły się z klasycyzmu, ale były mu wręcz wrogie i przeciwstawne.

Sentymentalizm dopracował się także zupełnie nowych form literackich, takich jak nieznane wcześniej gatunki teatralne – drama mieszczańska, komedia łzawa, tragedia sentymentalna; gatunki epickie – powieść czuła, sielanka, pamiętnik-wyznanie; sielankę właśnie uważa się za gatunek reprezentatywny sentymentalizmu.

Sentymentalizm w Europie Zachodniej narodził się na początku XVIII wieku, a początkowo jego najwybitniejszymi reprezentantami byli twórcy angielskich sielanek: Richard Steele, Edward Moore, Samuel Richardson, Laurence Sterne, James Thompson i Thomas Gray. Jednak omawiany kierunek znacznie silniej odznaczył się we Francji, dzięki twórczości takich pisarzy jak Jan Jakub Rousseau, Denis Diderot czy Louis Sebastian Mercier. Równie wielką popularnością sentymentalizm cieszył się w Niemczech, gdzie reprezentowali go między innymi Johann Heinrich Voss, Christian Furchtegott Gellert i Salomon Gesner. Za dzieło bliskie nurtowi uważa się także „Cierpienia młodego Wertera” Goethego.

W Polsce sentymentalizm pojawił się w latach sześćdziesiątych XVIII wieku i nie miał jednego głównego ośrodka, choć wielu za taki uważa Puławy, gdzie mieściła się główna siedziba Czartoryskich. Należy jednak pamiętać, że nurt ten był popularny na prowincji, skąd pochodził najsłynniejszy jego rodzimy reprezentant Franciszek Karpiński. W Puławach tworzyła natomiast Maria Wirtemberska. Do grona najbardziej znanych przedstawicieli sentymentalizmu zalicza się ponadto: Franciszka Dionizego Kniaźnina, Feliksa Bernatowicza, Ludwika Kropińskiego, Jana Pawła Woronicza, Kazimierza Brodzińskiego, Cypriana Godebskiego, Ignacego Jaxę Bykowskiego, Fryderyka Skarbka, Franciszka Salezy Jezierskiego, Michała Dymitra Krajewskiego.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij




  Dowiedz się więcej
1  Stosunek do religii w oświeceniu
2  Filozofia oświecenia - charakterystyka
3  Tło historyczne oświecenia w Polsce