Charaktekrystyka sztuki oświeceniowej

Na początku epoki tradycje oświeceniowe współistniały z barokowymi wzorami. We Francji za panowania Ludwika XIV triumfy święcił klasycyzm. Przykładem tego stylu jest siedziba króla pod Paryżem, w Wersalu. Jest to zaprojektowany w klasycystycznym stylu pałac otoczony regularnym, geometrycznie opracowanym ogrodem.

Polska architektura oświeceniowa rozwijała się m.in. dzięki architektowi Stanisława Augusta, Dominikowi Merliniemu, który zaprojektował m.in. pałac na wodzie w warszawskich Łazienkach.

Cechy architektury klasycystycznej (za encyklopedią Wikipedia):

• wzorowanie się na starożytnych budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach Odrodzenia;
• kopiowanie elementów architektury starożytnej;
• budowle wznoszone na planie zwartym, koła lub prostokąta;
• stosowanie kolumnad i kolumnowych portyków ze zwieńczeniem w kształcie tympanonu, dużych okien; tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą;
• dążenie do uzyskania efektu harmonii, zrównoważonej kompozycji, stosowanie symetrii;
• w opozycji do Baroku przeważają fasady o liniach prostych bez wygięć i skrętów;
• oszczędne stosowanie zdobnictwa; jeżeli się pojawiają, są to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły, wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary nawiązujące do tradycji cesarstwa rzymskiego;
• rozwój budownictwa użyteczności publicznej, takiego jak: urzędy, teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea;
• pałace – duże, niskie, wydłużone, na planie prostokąta, z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem;
• we wnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, chętnie malowane na biało, płaskie sufity, okna duże, kwadratowe;
• kościoły – często na planie koła, przekryte kopułą.

Przykłady klasycystycznych budowli:

• Paryż – Panteon;
• Pałac na wodzie – Łazienki w Warszawie;
• Pałac Potockich – Kraków;
• Berlin – Brama Brandendurska;
• Paryż – Łuk Triumfalny.

Klasycystyczne malarstwo to sceny zaczerpnięte z mitologii, o prostej kompozycji i nieskomplikowanych scenach zbiorowych. Do przedstawicieli francuskiego malarstwa zaliczamy: N. Poussina, C. Lorraina, J. L. Davida, J. A. D. Ingresa. W Polsce włoski malarz Marcello Bacciarelli ozdobił wnętrza Zamku Królewskiego i Pałacu w Łazienkach malowidłami o treści alegoryczno-mitologicznej i historycznej, stworzył także wiele portretów. Bernardo Bellotto, zwany Canalletto, także Włoch, pozostawił cykl widoków Warszawy, na których z niezwykłą dokładnością ukazał szczegóły architektoniczne miasta.



strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej