klp.plPodczas licznych badań ekspedycji nad solaryjskimi potworami śmierć poniosło kilkaset osób. Po największej katastrofie, w której zginęło sto sześć osób pojawiły się na Ziemi głosy o możliwości użycia wobec oceanu udarów termojądrowych - chodziło o zniszczenie tego, czego nie możemy pojąć. Dawniej ekspedycje na Solaris były bardziej ludne, obecnie Stacja sprawiała wrażenie opuszczonej przez ludzi. Zastanawiając się nad decyzją Sartoriusa o próbie zniszczenia „gości” Kelvin postanowił za wszelką cenę ocalić Harey.
Do biblioteki przyszedł Snaut. Mężczyźni zaczęli dyskutować nad pomysłami Sartoriusa. Jeden projekt polegać miał na przesłaniu oceanowi jawy, czyli myśli z czuwania pękiem promieni. Drugi miał doprowadzić do wytworzenia na Stacji antypola neutrinowego, które unicestwiłoby układy neutrinowe, czyli unicestwiłoby „gości”. Kalvin sugerował, że rozpad neutrinów jednego „tworu F” doprowadziłby do wyzwolenia energii równej małemu wybuchowi uranowemu. Sartorius nie brał tego pod uwagę ponieważ swoje oparł na innej teorii. Snaut postanowił udać się do Sartoriusa i porozmawiać zaproponowanych przez niego rozwiązaniach.
Płynny tlen
Kelvin leżąc w ciemnym pokoju stwierdził, że nie ma przy nim Harey. Za drzwiami odezwał się głos zmarłego Gibariana. Powiedział, że pojawił się zamiast Harey. Ostrzegł mężczyznę, że Sartorius przekonał Snauta i w tajemnicy budują anihilator pola. Powiedział, że przydałaby mu się broń. Kelvin zbudził się do kolejnego snu. Obok niego leżała Harey. Nie był pewien czy głos Gibarana słyszał naprawdę czy był to tylko sen, przywidzenie.
Postanowił odsłuchać nagrania Gibariana na taśmie, jednak nigdzie nie mógł znaleźć magnetofonu. Zauważył, że Harey jest inna niż zwykle. Postanowił znaleźć na stacji jakąś podręczną broń. Poszukiwania nie przyniosły rezultatu. Harey poprosiła go o szczerą rozmowę. Pytała skąd się wzięła na Stacji i kim tak naprawdę jest.
Kelvin obudził się w środku nocy. Słyszał dziwne odgłosy. Początkowo myślał, że stację przebił meteor. Udał się do małej pracowni, gdzie zobaczył Harey. W pomieszczeniu panował chłód. Harey połknęła płynny tlen, który wypalił jej płuca. Dziewczyna umierała w torsjach. Po pewnym czasie jednak zaczęła wracać do zdrowia. Nie rozumiała co się z nią dzieje. Miała świadomość, że nie jest prawdziwą Harey, zarzucała partnerowi, że jej nie kocha. Przyznała, że odsłuchała nagranie Gibariana i zrozumiała, że nie jest człowiekiem, a instrumentem. Pragnęła śmierci, jednak Kelvin przekonał ją, że ją kocha, że nie jest tamtą Harey, ale zupełnie kimś innym. Nie zna intencji oceanu, który ją stworzył, jednak każdą chwilę pragnie spędzać z dziewczyną.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 -
Autor: