Po chłodno przyjętym przez krytykę dziele Za rzekę w cień drzew (jedynej powieści o tematyce drugiej wojny światowej w dorobku pisarza) Hemingway postawił sobie za cel odzyskanie dawnego miana najlepszego powieściopisarza świata. We wrześniu 1952 roku powieść „Stary człowiek i morze” sprzedała się w prawie pięciomilionowym nakładzie.
Spektakularny sukces finansowy umożliwił Hemingwayowi odbycie wielu podróży. Najpierw zwiedził znaczną część Europy, a następnie w 1954 roku z małżonką udali się na podbój Afryki. Niestety zdarzył się im wówczas poważny wypadek samolotowy, który kosztował Hemingwaya wiele zdrowia. Obrażenia nie pozwoliły mu odebrać osobiście literackiej Nagrody Nobla, jaką otrzymał w tym roku za Starego człowieka i morze.
Stan zdrowia pisarza stopniowo się pogarszał, co uniemożliwiało mu pracę twórczą. Na domiar złego Hemingway w połowie lat pięćdziesiątych popadł w alkoholizm. Po rewolucji na Kubie został zmuszony do opuszczenia wyspy. Z żoną udali się wówczas do Ketchum w stanie Idaho. Niestety okazało się, że było to ostatnie miejsce, w którym stąpał po ziemi. Pogarszający się stan psychiczny, utrata pamięci i depresja przyczyniły się do tego, że Ernest Hemingway rankiem 2 lipca 1961 roku, chwycił za strzelbę i strzelił sobie w głowę.
Kalendarium twórczości Ernesta Hemingwaya:
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -