Ernest Miller Hemingway urodził się 21 lipca 1899 roku w Oak Park, w stanie Illinois, jako syn doktora. Dorastał razem z piątką rodzeństwa na protestanckich przedmieściach Chicago. Oak Park było wówczas zamieszkiwane głównie przez przedstawicieli tzw. klasy średniej. Dzieciństwo wywarło niezwykle silny wpływ na postawę Hemingwaya w dorosłym życiu. Za młodu nauczył się doceniać ciężką pracę i fizyczną sprawność. Rodzice wpoili mu również wolę do rywalizacji, determinację i chęć do realizacji wymarzonych celów. Dzięki temu jako dorosły człowiek był twardy i pewny, że odniesie sukces w każdej dziedzinie, której się podejmie. Jako chłopiec spędzał czas na polowaniach i łowieniu ryb z ojcem.
W szkole średniej wyróżniał się głównie jako atleta, ale również jako początkujący reporter. Po ukończeniu liceum dostał pracę w lokalnej gazecie. Gdy wybuchła pierwsza wojna światowa marzył o zaciągnięciu się do armii i walce na froncie. Nie mógł jednak spełnić tego marzenia, ponieważ dyskwalifikowała go wrodzona wada wzroku. Zamiast tego wstąpił do Czerwonego Krzyża i jako kierowca ambulansu został wysłany do Europy, by tam nieść pomoc rannym żołnierzom. Po kilku miesiącach pracy jego karetka została zaatakowana. Hemingway, pomimo że sam był ranny, pomógł swojemu koledze wydostać się z samochodu i przeniósł go do punktu medycznego. Bohater resztę wojny spędził w szpitalu polowym, a za swój czyn został uhonorowany Srebrnym Medalem za Odwagę.
W wieku dziewiętnastu lat powrócił do Stanów Zjednoczonych. Szybko zrozumiał, że Oak Park jest dla niego zwyczajnie za ciasne i przeniósł się do kanadyjskiego Toronto. Znalazł pracę w „Toronto Star Weekly”, oczywiście jako reporter. W mieście poznał swoją pierwszą żonę – Halley Richardson. Już w miesiąc po ślubie państwo młodzi przenieśli się do Paryża, gdzie Hemingway miał pełnić rolę zagranicznego korespondenta kanadyjskiej gazety.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -