1.Praca Tadka z innymi więźniami w gospodarstwie rolnym na Harmenzach, przy torach kolejki wąskotorowej.
2.Opis jego towarzyszy greckich Żydzi.
3.Pojawienie się pani Haneczki, przynoszącej czasem bohaterowi skradzione jedzenie przeznaczone dla kur.
4.Chęć przemycenia narratorowi posiłku i jego stanowcza odmowa.
5.Poinformowanie kobiety o dwóch mydłach z napisem „Warszawa”, które miał dla niej, lecz zostały skradzione.
6.Uświadomienie sobie, że złodziejem był Iwan (Haneczka od niego dostała takie właśnie mydło).
7.Prośba kobiety o przekazanie Iwanowi kawałka słoniny od niej.
8.Historia greckiego Żyda Beker, niegdyś Lagerältestora w żydowskim obozie pod Poznaniem, wieszającego ludzi – nawet własnego syna - za kradzież żywności, którego kazał zabić jego drugi syn przebywający także w obozie.
Rozdział II
1.Rozprowadzanie szyn kolejki wąskotorowej po całym polu.
9.Opis przeznaczenia toru: wożenie kości z krematorium do pobliskiego stawu, a potem do rowu.
10.Widmo zbliżającej się wybiórki.
11.Strach ludzi: zrywanie bandaży, opatrywanie ran, masowanie mięśni.
12.Przekopywanie wilgotnej ziemi w wale przez Tadka.
13.Pojawienie się dozorującego więźniów esesmana.
14.Pytanie strażnika o godzinę.
15.Odmowa narratora na prośbę Niemca o odsprzedanie zegarka.
16.Pora obiadowa.
Rozdział III
1.Marsz na posiłek drogą prowadzącą przez Harmenzę obok dworku, przed którym bawiła się córka właściciela majątku.
2.Szczegółowa analiza kotłów z zupą – różnych dla każdego komando.
3.Kradzież wiadra z wywarem z pokrzywy przez Tadka i jego kolegów.
4.Podejście narratora do grupy Iwana i oddanie mu słoniny od pani Haneczki.
5.Nakrycie starego Greka na kradzieży gęsi z gospodarstwa.
Rozdział IV
1.Namawianie Tadka przez nielubiącego go wartownika esesmana na przekroczenie rowu na polu, za co groziła śmierć.
2.Odmowa narratora.
3.Złość strażnika.
4.Pobicie Janka z Warszawy przez dowódcę warty.
5.Przyniesienie Tadkowi jedzenia od kapa.
6.Zdradzenie faktu skradzenia gęsi przez bohatera.
Rozdział V
strona: - 1 - - 2 -