Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl
Kordian w zamyśle Słowackiego miał być repliką III części Dziadów Mickiewicza. Słowacki osiadł w 1832 roku w Paryżu. Wydane tam dwa tomiki Poezji nie zrobiły wrażenia na czytelnikach. Potem w Paryżu pojawił się Mickiewicz, ukazała się III część Dziadów i Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego.
Dobrze wiedzieć
Paryż okazał się dla dwóch wieszczów za mały. Poetycki wzorzec Mickiewicza narzucił się odbiorcom jako obowiązujący i Słowacki nie miał już czego szukać w Paryżu. Poza tym Mickiewicz obraził Słowackiego. Umieścił w III części Dziadów pod imieniem Doktora męża matki Słowackiego, Augusta Bécu. Doktor przedstawiony został w dramacie jako nikczemnik i sługa Nowosilcowa. Obruszony Słowacki wyjechał do Genewy i tam napisał Kordiana.

Kordian i Konrad wobec niewoli ojczyzny


Polemika Kordiana z Konradem dotyczy głównie mesjanistycznej interpretacji przeznaczenia Polski. Analogia z Chrystusem i jego męką określała u Mickiewicza uniwersalny sens ofiary polskiej, złożonej dla zbawienia innych.

W Kordianie przywołuje się w analogicznej funkcji postać Winkelrieda, legendarnego bohatera szwajcarskiego Średniowiecza, który w walce wbił dzidy wrogów we własne piersi.

W jego ofiarnym geście był heroizm walki i czynu. Hasło
“Polska Winkelriedem narodów!”
zawierało w intencji Słowackiego inne określenie misji Polski niż ponowienie ofiary Chrystusowej. Kwestionowało cierpienie i bierną mękę jako najwyższe wartości etyczne. Wyraźnie wskazując na sens czynnej walki ze złem historycznym. W dramacie temu realnemu złu, jakim jest carska Rosja, próbuje przeciwstawić się główny bohater.



Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  Dziady cz. II - streszczenie
2  Elementy dramatu antycznego i szekspirowskiego w II cz. Dziadów
3  Dziady cz. II – plan ramowy

Zobacz inne opracowania utworów Adama Mickiewicza:
Konrad Wallenrod - Pan Tadeusz - Ballady i romanse - Sonety krymskie