Akcja tej części dzieje się w dzień zaduszny, wieczorem – pomiędzy 21 a północą. Jest to ten sam dzień, w którym autor umiejscowił akcję II części dramatu. Nie wiemy jednak, czy Mickiewiczowi chodziło o ten sam rok.
Akcja toczy się zaś w domu grekokatolickiego księdza, dawnego nauczyciela bohatera.
- Monolog jako przedstawienie historii miłości Gustawa, wyjaśnienie zdarzeń i okoliczności, odnalezienie ich przyczyn. Nie poznajemy ich chronologicznie,... więcej
Miłość zdominowała całe życie Gustawa, bohater uległ jej w zupełności:
a.Modlitwa za dusze w czyśćcu cierpiące.
b.Pukanie do drzwi.
c.Dziwnie ubrany Pustelnik.
d.Lęk dzieci widzących w Pustelniku upiora.
2.Godzina miłości.
a.Oskarżenie „zbójeckich ksiąg”.
b.Gałąź jedliny – jedyny przyjaciel cierpiącego Pustelnika.
c.Miłość idealna, „dwie bratnie dusze”.
d.„Bądź zdrów!” – bolesna chwila rozstania.
e.Trzy rodzaje śmierci.
f.Pokuta... więcej
Brak porozumienia pomiędzy bohaterami nie wynika jedynie z odmienności postaw – tak naprawdę nie można tu w ogóle mówić o dialogu,... więcej
Akcja toczy się zaś w domu grekokatolickiego księdza, dawnego nauczyciela bohatera.
Trzy godziny: rozpaczy, miłości i przestrogi w IV części Dziadów
Gustaw, nie mogąc pogodzić się z utratą ukochanej kobiety, popełnia samobójstwo. Śmierć nie przynosi jednak kresu jego mękom – co roku powraca na ziemię, aby przeżyć swoje życie na nowo. Cierpi i ponowienie popełnia symboliczne samobójstwo. To kara za grzech śmiertelny, jakiego się dopuścił, targając się na własne życie. IV część Dziadów obejmuje trzy godziny, które Gustaw spędza w domu Księdza, swego dawnego nauczyciela.... więcejZnaczenie monologu Pustelnika – Gustawa w IV części Dziadów
Dialog w IV części Dziadów jest jedynie pozorny, cały utwór jest tak naprawdę monologiem głównego bohatera. Chaotyczna i niespójna wewnętrznie relacja Gustawa, opowieść o wielkiej, nieszczęśliwej miłości i ogromnym cierpieniu, pełni w dramacie określone funkcje. Najważniejsze z nich to:- Monolog jako przedstawienie historii miłości Gustawa, wyjaśnienie zdarzeń i okoliczności, odnalezienie ich przyczyn. Nie poznajemy ich chronologicznie,... więcej
Portret tragicznego kochanka romantycznego w IV części Dziadów
Postać Gustawa w IV części Dziadów reprezentuje modelowy typ romantycznego, nieszczęśliwego kochanka straconego dla świata z powodu swej szaleńczej miłości i namiętności do kobiety. Cała biografia Gustawa wpisuje się w znane już w literaturze schematy – Gustaw jest bowiem bohaterem werterowskim. To wielki indywidualista, który przeżywa nieszczęśliwą miłość, poddaje się poczuciu bezsensu życia po starcie ukochanej,... więcejIV część Dziadów jako wielkie romantyczne studium miłości
IV część Dziadów można określić mianem wielkiego romantycznego studium miłości, gdyż to właśnie miłość jest tematem, który wysuwa się na jej pierwszy plan. Utwór ten jest tak naprawdę monologiem Gustawa o sile miłości, o niewyobrażalnym szczęściu, jakie może dać człowiekowi i cierpieniu, które ze sobą niesie miłość niespełniona.Miłość zdominowała całe życie Gustawa, bohater uległ jej w zupełności:
Ach,...więcej
Dziady cz. IV – plan ramowy
... więcejDziady cz. IV – plan szczegółowy
1.Nieoczekiwana wizyta w domu Księdza.a.Modlitwa za dusze w czyśćcu cierpiące.
b.Pukanie do drzwi.
c.Dziwnie ubrany Pustelnik.
d.Lęk dzieci widzących w Pustelniku upiora.
2.Godzina miłości.
a.Oskarżenie „zbójeckich ksiąg”.
b.Gałąź jedliny – jedyny przyjaciel cierpiącego Pustelnika.
c.Miłość idealna, „dwie bratnie dusze”.
d.„Bądź zdrów!” – bolesna chwila rozstania.
e.Trzy rodzaje śmierci.
f.Pokuta... więcej
Spór "czucia" i "rozumu" w IV części Dziadów
Rozmowa Gustawa i Księdza to konfrontacja dwóch światopoglądów: romantyka i racjonalisty, rozmowa, którą możemy metaforycznie określić jako spór „czucia” i „rozumu”. Tę pierwszą postawę prezentuje nieszczęśliwy kochanek Gustaw, drugą – jego dawny nauczyciel Ksiądz.Brak porozumienia pomiędzy bohaterami nie wynika jedynie z odmienności postaw – tak naprawdę nie można tu w ogóle mówić o dialogu,... więcej