Dziady cz. II
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?” [chór]
„Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
Że według Bożego rozkazu:
Kto nie doznał goryczy ni razu,
Ten nie dozna słodyczy w niebie” [prawda głoszona przed duchy Józia i Rózi]
„Bo kto nie był ni razu człowiekiem,
Temu człowiek nic nie pomoże” [prawda moralna głoszona przez Widmo Złego Pana]
„Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
Że według Bożego rozkazu:
Kto nie dotknął ziemi ni razu,
Ten nigdy nie może być w niebie.” [prawda moralna głoszona przez Zosię]
Dziady cz. IV
„Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy,
I noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy” [Pustelnik – Gustaw]
„Młodości mojej niebo i tortury!
One zwichnęły osadę mych skrzydeł
I wyłamały do góry” [Pustelnik o książkach]
„Czyliż niewinna miłość wieczna godnej męki?
Ten sam Bóg stworzył miłość, który stworzył wdzięki.
On dusze obie łańcuchem uroku
Powiązał na wieki z sobą!” [Pustelnik – Gustaw]
„O! luba, zginąłem w niebie,
Kiedym po raz pierwszy pocałował ciebie!” [Gustaw]
„Ty mnie zabiłeś! Ty mnie nauczyłeś czytać!
W pięknych księgach i pięknym przyrodzeniu czytać!
Ty dla mnie ziemię piekłem zrobiłeś” [Gustaw o Księdzu]
„Kobieto! Ty puchu marny! Ty wietrzna istoto!
Postaci twojej zazdroszczą anieli,
A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!...” [Gustaw]
„Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
Że według Bożego rozkazu:
Kto za życia choć raz był w niebie,
Ten po śmierci nie trafi od razu.” [Gustaw]
Dziady cz. III
„A sen? – ach, ten świat cichy, głuchy, tajemniczy.” [Konrad]
„Wznoszę się! Lecę! Tam, na szczyt opoki –
Już nad plemieniem człowieczem,
Między proroki.” [Mała Improwizacja]
„Cóż to? Jaki ptak powstał i roztacza pióra,
Zasłania wszystkich, okiem mię wzywa.” [Mała Improwizacja]
„Ja mistrz!
Ja mistrz wyciągam dłonie!” [Wielka Improwizacja]
„Patrz, jak te myśli dobywam sam z siebie,
Wcielam w słowa, one lecą,
Rozsypują się po niebie,
Toczą się, grają i świecą.” [Wielka Improwizacja]
„Pieśń to wielka, pieśń-tworzenie;
Taka pieśń jest siła, dzielność,
Taka pieśń jest nieśmiertelność!
Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę.” [Wielka Improwizacja]
„Ja kocham cały naród! – objąłem w ramiona
Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia.” [Wielka Improwizacja]
„Jeśli mnie nad duszami równą władzę nadasz,
Ja bym mój naród jak pieśń żywą stworzył,
I większe niźli Ty zrobiłbym dziwo,
Zanuciłbym pieśń szczęśliwą!
Daj mi rząd dusz!” [Wielka Improwizacja]
„Kłamca, kto Ciebie nazywał miłością,
Ty jesteś tylko mądrością” [Wielka Improwizacja]
„Ja wydam Tobie krwawszą bitwę niźli Szatan:
On walczył na rozumy, ja wyzwę na serca.” [Wielka Improwizacja]
„Krzyknę, żeś Ty nie jest ojcem świata, ale…
Głos diabła
Carem!” [Wielka Improwizacja]
„Sługo! Sługo pokorny, cichy,
Wniosłeś pokój w dom pychy.
Pokój temu domowi.” [chór aniołów]
„Pan maluczkim objawia,
Czego wielkim odmawia.” [chór aniołów]
„Róża, ta róża żyje!
Wstąpiła w nią dusza,
Główką lekko rusza,
Jaki ogień z niej bije.” [Widzenie Ewy]
„Tyran wstał – Herod! – Panie, cała Polska młoda
Wydana w ręce Heroda.” [Widzenie Księdza Piotra]
„Z matki obcej; krew jego dawne bohatery,
A imię jego będzie czterdzieści i cztery” . [Widzenie Księdza Piotra]
„Nasz naród jest jak lawa,
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa,
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi;
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi.” [Wysocki – Salon Warszawski]
Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Autor: Redakcja klp.pl
Dowiedz się więcej
Zobacz inne opracowania utworów Adama Mickiewicza:
Konrad Wallenrod - Pan Tadeusz - Ballady i romanse - Sonety krymskie