klp.plStruktura dzieła
Dziady nazywane są dramatem amorficznym. Charakteryzuje się on brakiem strukturalnej jednorodności. Poszczególne części dzieła dzieli tematyka
Łączy je tylko postać głównego bohatera, który w poszczególnych częściach zmienia tylko swe imiona (Upiór - Gustaw – Konrad). W Dziadach sceny tragiczne sąsiadują z groteską, fantastyczne przeplatane są scenami realistycznymi.
Zewnętrznym symbolem odchodzenia od klasycznej budowy dramatu jest zagadkowa numeracja poszczególnych części dzieła. Wskazywała ona, iż dzieło jest pozornie nieukończone, fragmentaryczne oraz że można w każdej chwili spodziewać się kolejnych jego części.
Zobacz inne opracowania utworów Adama Mickiewicza:
Konrad Wallenrod - Pan Tadeusz - Ballady i romanse - Sonety krymskie
Dziady nazywane są dramatem amorficznym. Charakteryzuje się on brakiem strukturalnej jednorodności. Poszczególne części dzieła dzieli tematyka
- II część jest dramatem społecznym,
- IV – dramatem miłosnym,
- III – dramatem narodowo-rewolucyjnym
- część III powstała w 1832 roku i nazywana jest Dziadami drezdeńskimi,
- zaś części II i IV Mickiewicz napisał w latach 1823 – 24 i nazywane one są Dziadami wileńsko-kowieńskimi.
Łączy je tylko postać głównego bohatera, który w poszczególnych częściach zmienia tylko swe imiona (Upiór - Gustaw – Konrad). W Dziadach sceny tragiczne sąsiadują z groteską, fantastyczne przeplatane są scenami realistycznymi.
Zewnętrznym symbolem odchodzenia od klasycznej budowy dramatu jest zagadkowa numeracja poszczególnych części dzieła. Wskazywała ona, iż dzieło jest pozornie nieukończone, fragmentaryczne oraz że można w każdej chwili spodziewać się kolejnych jego części.
Mapa serwisu:
- Upiór - analiza i interpretacja
- Adam Mickiewicz - życiorys
- Dziady - streszczenie
- Dziady cz. II - streszczenie
- Dziady cz. IV - streszczenie
- Dziady cz. I - streszczenie
- Dziady cz. III - streszczenie
- Dziady - plan wydarzeń
- Dziady cz. II - opracowanie
- Geneza II cz. Dziadów
- Wątki sakralne i ludyczne w II części Dziadów
- Trzy rodzaje duchów w II części Dziadów
- Funkcja obrzędu dziadów w II części Dziadów
- Pęknięcie w II cz. Dziadów
- Elementy dramatu antycznego i szekspirowskiego w II cz. Dziadów
- Dziady cz. IV - opracowanie
- Trzy godziny: rozpaczy, miłości i przestrogi w IV części Dziadów
- Znaczenie monologu Pustelnika – Gustawa w IV części Dziadów
- Portret tragicznego kochanka romantycznego w IV części Dziadów
- IV część Dziadów jako wielkie romantyczne studium miłości
- Spór "czucia" i "rozumu" w IV części Dziadów
- Dziady cz. IV – plan szczegółowy
- Dziady cz. IV – plan ramowy
- Dziady cz. III - opracowanie
- Geneza
- Struktura III części Dziadów
- Obraz społeczeństwa rosyjskiego w III części Dziadów (Ustęp; Do przyjaciół Moskali)
- Martyrologia narodu polskiego w III części Dziadów
- Obraz polskiego społeczeństwa zawarty w scenach Salon warszawski i Pan Senator w III części Dziadów
- Mała improwizacja III części Dziadów – interpretacja
- Wielka Improwizacja w III części Dziadów – interpretacja
- Widzenie księdza Piotra w III części Dziadów – interpretacja
- Uniwersalizm przesłania III części Dziadów
- treść dramatu (wybór)
- DZIADY cz. III - USTĘP - DO PRZYJACIÓŁ MOSKALI
- DZIADY cz. III - USTĘP - OLESZKIEWICZ
- DZIADY cz. III - USTĘP - PETERSBURG
- DZIADY cz. III - USTĘP - PRZEDMIEŚCIA STOLICY
- DZIADY cz. III - USTĘP - DROGA DO ROSJI
- DZIADY cz. III - SCENA IX - NOC DZIADÓW
- DZIADY cz. III - SCENA VIII - PAN SENATOR
- DZIADY cz. III - SCENA VII - SALON WARSZAWSKI
- DZIADY cz. III - SCENA V (WIDZENIE KSIĘDZA PIOTRA)
- DZIADY cz. III - SCENA II - IMPROWIZACJA (WIELKA IMPROWIZACJA)
- DZIADY cz. III - USTĘP - OBJAŚNIENIA [POETY]
- Dziady - motywy literackie
- Dziady cz. IV – motywy literackie
- Dziady cz. II – motywy literackie
- Dziady cz. III – motywy literackie
- Słowacki kontra Mickiewicz – dwie wersje mesjanizmu polskiego
- Dziady jako dramat romantyczny
- Najważniejsze inscenizacje
- Dziady - najważniejsze cytaty
Zobacz inne opracowania utworów Adama Mickiewicza:
Konrad Wallenrod - Pan Tadeusz - Ballady i romanse - Sonety krymskie
