Etos rycerski w romansie „Dzieje Tristana i Izoldy” możemy poznawać dzięki zachowaniu tytułowego bohatera. Wśród wielu ukazanych rycerskich kreacji jest on najbardziej reprezentatywny. Tristan wywodzi się z królewskiego rodu – jest siostrzeńcem króla Marka. Jego wygląd i cechy charakteru odpowiadają typowemu wzorcowi średniowiecznego wojownika. Był on mężczyzną:
„szlachetnym i dumnym, szerokim w barach, szczupłym w pasie, mocnym, wiernym i odważnym”. Na rycerza Tristana wychował go Gorwenel, który
„nauczył go w niewiele lat
wszelakiej sztuki, która przystoi baronom. Nauczył go władać kopią, mieczem, tarczą i łukiem, miotać kamienne pociski, brać jednym skokiem co najszersze rowy; nauczył nienawidzić wszelakiego kłamstwa i zdrady, wspomagać słabych, dotrzymywać słowa; nauczył rozmaitych melodii, gry na harfie i sztuki myśliwskiej”.