klp.plIliada jako epos posiada następujące cechy:
- rozbudowana, wielowątkowa fabuła, mająca charakter epizodyczny (tzn. składająca się z często niezależnych od siebie wydarzeń, luźno zespolonych, nie powiązanych relacjami przyczynowo-skutkowymi); pojawiają się wydarzenia w ogóle nie związane z akcją, np. opis tarczy Achillesa;
- ukazywanie dziejów legendarnych lub historycznych bohaterów w momentach przełomowych dla danej społeczności – wojna trojańska była właśnie takim wydarzeniem;
- obecność bohatera zbiorowego – dwa obozy: Grecy i Trojańczycy;
- inwokacja na początku utworu – rozwinięta apostrofa umieszczona na początku utworu; w przypadku Iliady jest to apostrofa do Muzy (bogini), a tematem utworu jest gniew Achillesa:
Gniew Achilla, bogini, głoś, obfity w szkody...
- rozbudowane, bardzo szczegółowe, reliastyczne opisy, powodujące retardację; w Iliadzie są to opisy bitew (batalistyczne), przedmiotów, zwłaszcza elementów uzbrojenia, sytuacji, wyglądów i inne;
- narrator trzecioosobowy, wszechwiedzący i obiektywny, zachowujący jednolity dystans wobec opowiadanych wydarzeń, ujawniający przy tym często swoją obecność w bezpośrednich wypowiedziach do odbiorców;
- paralelizm dwóch płaszczyzn fabularnych – świata bogów i świata ludzi; w Iliadzie bogowie wpływają na to, co dzieje się w świecie ludzi, np. interwencja Ateny pomaga Achillesowi w walce z Hektorem, Afrodyta wynosi Parysa z pola walki podczas pojedynku z Menelaosem.
- porównania homeryckie – bardzo rozbudowane, tworzące oddzielne scenki, np.
„Kiedy zbliżyły się wojska nacierające na siebie,
Wręcz się zderzyły puklerze i włócznie, i mężów zawziętość
W zbroje spiżowe odzianych, a w środku tarcze wypukłe
Zwarły się jedne z drugimi. Zgiełk straszny o niebo uderzył.
Razem zmieszały się skargi i krzyk radosny zwycięzców –
Tych, co ginęli, i ciosy wymierzających. Krwi strumień
Spłynął na ziemię, J A K bystre potoki z gór spadające
Razem spływając w dolinę zmieszają swe rwące wody
Z wielkich dwóch źródeł w głębokiej wytryskując dolinie –
Z dala od gór szum tej wody do trzód pasterza dociera –
T A K gdy zmieszały się wojska, zgiełk wybuchł straszny i wrzawa” - patetyczny styl,
- występowanie stałych epitetów (np. „szybkonogi Achilles”)
- heksametr jako miara wierszowa;
Autor: