„Dziś bez przestanku pracujemPowinien być to bowiem czas na odpoczynek i modlitwę, rozmyślanie o sprawach życia wiecznego a nie doczesnego. Dlatego też podmiot liryczny przestrzega, aby ludzie opamiętali się w porę. Mówi:
I dniom świętym nie folgujem.”
„Boga, dzieci, Boga trzeba,Ostatnia zwrotka wypowiedzi pierwszej panny ponownie przynosi nastrój optymizmu i ponowną zachętę do wspólnej zabawy i świętowania.
kto chce syt być swego chleba.”
Panna III mówi o tym, iż śmiech jest dla człowieka czymś naturalnym:
„Sam ze wszytkiego stworzeniaNamawia do radowania się i wspólnego śmiechu, uważając tym samym, że zawsze są ku niemu powody. Każda z dwunastu panien wypowiada się na inny temat. Monolog Panny VI jest na temat pracy w polu w czasie żniw. Jednak opis tych czynności nie jest do końca realistyczny. Stanowią one tło dla opisywanego radosnego i spokojnego życia wiejskiego. Jest to nawiązanie do mitu o Arkadii - krainy szczęśliwości, w której człowiek żyje dostatnio w zgodzie z przyrodą. Zajmuje się głównie hodowlą bydła i uprawą ziemi, zaś po ciężkiej i uczciwej pracy, czeka go zasłużony odpoczynek:
Człowiek ma śmiech z przyrodzenia.”
„A kiedy z pola zbierzemy,
Tam dopiero odpoczniemy.”
strona: - 1 - - 2 -