Bruno Schulz - nota biograficzna

* Mityzacja rzeczywistości 1936 – esej, w którym Schulz przedstawił zarys swej teorii poezji: poezja to regeneracja pierwotnych mitów zawartych w słowie; słowo dąży do odtworzenia pierwotnego sensu, utraconego w praktycznym użyciu.
* Ponadto pisał Schulz o Gombrowiczu (entuzjastyczny szkic o Ferdydurke, zamieszczony w Skamandrze), Nałkowskiej, M. Kuncewiczowej, J. Wicie, Brezie, K. Wierzyńskim oraz pisarzach obcych: F. Mauriaku, G. Bernanosie, A. Huxleyu, L. Aragonie, F. Kafce (przekład Procesu z 1936 z posłowiem Schulza prawdopodobnie nie jest jego pióra).

Twórczość malarska i grafiki
* Pracę artystyczną rozpoczął Schulz właśnie jako grafik – litografie, sztychy i rysunki wystawiał w salonie wydawniczym J. Mortkowicza w Warszawie.
* Obrazy zaginęły. Zachowały się rysunki i grafiki:
• teka Xięga bałwochwalcza 1988, oprac. J. Ficowski – ekspresjonistyczne grafiki clichè verre z 1920-21; nastrój i motywy masochistyczne związane z późniejszą twórczością literacką Schulza; można je obejrzeć w Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie;
• ilustracje do jego Sanatorium Pod Klepsydrą oraz szkicu Ferdydurke Gombrowicza.

  Dowiedz się więcej