klp.pl1. Losy Zenka Wójcika – Zenek Wójcik pojawił się nieoczekiwanie w życiu czwórki przyjaciół: Uli, Pestki, Mariana i Julka, spędzających wakacje w Olszynach. Chłopak uciekł z domu, gdzie znęcał się nad nim ojciec-akoholik. Podczas wędrówki, której celem było odszukanie wujka, zranił się w nogę. Chory i trawiony gorączką ukrył się na wyspie, nie wiedząc, że jest ona ulubionym miejscem spotkań załogi. Nieufny i skryty chłopak wzbudził zainteresowanie dzieci. Zaoferowały mu pomoc, którą niechętnie przyjął.
Po wizycie u doktora Zalewskiego, Zenek zniknął bez pożegnania. Pojawił się następnego dnia, prosząc Julka o kupienie mu chleba w sklepie. Chłopcy, widząc, że Zenek nie jest w stanie dojść pieszo do Strykowa, zaproponowali, że pojadą tam rowerami i odnajdą jego wuja. Niestety, wyprawa nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Wiadomość, że Antoni Janica nie pracuje tam, wzbudziła w Zenku lęk. Został przez kilka dni na wyspie, lecz kiedy skończyły mu się oszczędności, kradnie jabłka. Złapany na gorącym uczynku przez załogę, zakpił z nich. wkrótce jednak dzieci zapomniały o złym uczynku chłopaka, widząc, jak bez zastanowienia rzucił się na ratunek dziecku, które spało na wozie, ciągniętym przez wystraszonego konia. Następnego dnia Zenek stanął w obronie bezdomnego psa, Dunaja, obrzuconego kamieniami przez dwóch wyrostków.
Sytuacja chłopaka skomplikowała się w chwili, kiedy Marian dowiedział się, że okradł przekupkę na targu w Łętowie. Zenek odszedł z wyspy bez wyjaśnienia, dlaczego tak postąpił. Prawdę wyjawił jedynie Uli, zjawiając się u niej wieczorem. Wówczas okazało się, że chłopak nie ma dokąd wrócić, ponieważ ojciec go nie chce. Dziewczyna opowiedziała o wszystkim przyjaciołom, usprawiedliwiając zachowanie Zenka. Marian, dręczony wyrzutami sumienia, że źle osądził chłopaka, odnalazł go i poprosił o powrót na wyspę. Zenek jednak nie chciał tego zrobić. Kilka dni później Julek spotkał go w Strzemienicach. Chłopak z uporem powtórzył, że nie wróci do Olszyn, lecz wiadomość, że Ula pracowała w sadzie, aby oddać przekupce skradzione przez niego pieniądze, wywarła na nim ogromne wrażenie. Zenek wrócił na wyspę i zaczął pracować przy żniwach, aby oddać dziewczynie dług honorowy.
Tymczasem jego obecność na wysepce została odkryta przez chłopaków, z którymi pobił się, broniąc Dunaja. Jeden z nich doniósł na Zenka na milicję. Załoga, w obliczu zagrożenia, złamała dane słowo i poprosiła o pomoc matkę Pestki. Kobieta, oburzona zachowaniem córki, poinformowała o wszystkim doktora Zalewskiego. Mężczyzna okazał zrozumienie dla trudnej sytuacji bezdomnego chłopaka i zaprosił go do swego domu. Jednocześnie rozpoczął poszukiwania Antoniego Janicy. Ojciec Uli dowiedział się, że wuj Zenka mieszka w Tczewie. Pojechał tam i opowiedział historię Zenka. Pan Janica zgodził się zaopiekować siostrzeńcem. Zenek opuścił Olszyny, wyjawiając Uli miłość.
2. Historia Uli i jej ojca – Ula Zalewska w ciągu ostatnich kilku lat rzadko widywała się z ojcem. Nie potrafiła mu wybaczyć, że odszedł od jej matki i związał się w inną kobietą. Po śmierci matki zaopiekowały się nią ciotki. Przyjeżdżając do Olszyn na wakacje postanowiła, że nie będzie szukała porozumienia z ojcem i z własnej woli o nic go nie poprosi. Dobroć lekarza dla pacjentów i wyrozumiałość dla Zenka zaskoczyły ją. Ostatecznie doszło do pojednania dziewczyny z ojcem, który wyjaśnił jej, że wraz z drugą żoną chciał ją zaprosić do ich domu, lecz ciotki przekonały go, że dla dobra Uli nie powinien tego robić. Ula dowiedziała się również, że ojciec wielokrotnie bywał w Warszawie i obserwował ją z daleka. Dziewczyna uświadamia sobie, że również ponosi winę za ich relacje, ponieważ podczas jego wizyt w domu ciotek była nieprzystępna i oschła, choć miesiącami czekała na jego przyjazd.
3. Miłość Zenka i Uli – Ula była pierwszą osobą, z którą Zenek rozmawiał na wyspie. Wrażliwa dziewczyna zauważyła, że chłopak ma gorączkę i starała się mu pomóc. Po zjawieniu się załogi, chłopak zachowywał się zupełnie inaczej – był tajemniczy i nieprzystępny. Ich uczucie rodziło się stopniowo. Ula starała się unikać rozmów z Zenkiem, a on zdawał się jej nie dostrzegać. Jednak to właśnie u niej zjawił się, kiedy po oskarżeniach Mariana opuścił wyspę. Wyjaśnił jej, że ukradł pieniądze, ponieważ był głodny i że nie ma dokąd wrócić. Wtedy też wyznał, że dla niego jest jedyna na świecie. Dziewczyna zaczęła pracować w sadzie, aby oddać pieniądze, które zabrał Zenek przekupce. Uważała, że tylko tyle może dla niego zrobić. Wiadomość o tym zaskoczyła chłopaka. Wrócił na wyspę i zaczął pracować przy żniwach, aby zwrócić Uli dług. Po wielu dniach tułaczki Zenek znalazł tymczasowe schronienie w domu doktora Zalewskiego. Przychylność mężczyzny sprawiła, że zmienił się i zaczął ufać innym. Tuż przed wyjazdem do wujka, w liście do Uli wyzwał jej miłość i opisał swoje życie z ojcem.
4. Przyjaźń bohaterów z Zenkiem – pojawienie się na wyspie intruza początkowo zburzyło spokój czwórki przyjaciół. Po pierwszym spotkaniu postanowili jednak pomóc Zenkowi i zaprowadzili go do doktora Zalewskiego. Najwierniejszym przyjacielem chłopaka został Julek, ślepo ufający Zenkowi i zawsze przekonujący go do zostania na wyspie. Pestka, oczarowana chłopakiem, starała się za wszelką cenę zwrócić na siebie jego uwagę. Marian, najrozsądniejszy z załogi, czuł się odpowiedzialnym za swoich towarzyszy i kierował się przede wszystkim rozsądkiem, choć i jemu Zenek imponował swoją odwagą i samodzielnością. Najsilniejsza więź połączyła jednak Zenka i nieśmiałą, zawsze pozostającą w cieniu przyjaciółki, Ulę. Dziewczyna, jako jedyna, doskonale rozumiała trudną sytuację chłopaka i zaczęła pracować w sadzie, aby zwrócić skradzione przez niego pieniądze. Jej postawa zaskoczyła Zenka, sprawiając, że wrócił na wyspę i zaczął pomagać przy żniwach. Zenka i Ulę połączyło również uczucie miłości.
5. Losy bezdomnego psa Dunaja – Dunaj był bezdomnym psem, którego dokarmiała Ula. Skrzywdzony przez ludzi, nigdy nie zbliżał się do dziewczyny, choć często towarzyszył jej podczas spacerów i zabaw na wyspie. Z czasem, dzięki wskazówkom Zenka, załoga oswoiła zwierzę, lecz największym zaufaniem Dunaj darzył Ulę. Pewnego dnia pies został obrzucony kamieniami przez dwóch wyrostków. Dunaj znów zaczął obawiać się ludzi i uciekał przed nimi. Po jakimś czasie Ula zdołała ponownie go oswoić, a Zenek wykąpał go w rzece i przystrzygł jego sierść. W losach bezdomnego Dunaja można odnaleźć podobieństwo do historii Zenka Wójcika. Obaj byli bezdomni, skrzywdzeni przez ludzi i obaj z czasem nauczyli się na nowo ufać. Zenek znalazł dom u swego wuja, a Dunaj – u doktora Zalewskiego.
Autor: