„Ten obcy” jako powieść o dojrzewaniu i przyjaźni

Powieść Ireny Jurgielewiczowej: „Ten obcy” jest utworem skierowanym do młodych czytelników. To nie tylko historia Zenka Wójcika, który nieoczekiwanie pojawia się w życiu czwórki przyjaciół i zmienia je na zawsze. To przede wszystkim opowieść o przyjaźni, pierwszej miłości, rodzinie i zrozumieniu dla krzywdy drugiego człowieka.

Wydarzenia, rozgrywające się w ciągu kilku wakacyjnych tygodni sprawiają, że młodzi bohaterowie uświadamiają sobie, jak ważna w życiu każdego człowieka jest przyjaźń i szczęśliwa rodzina. Na plan pierwszy wysuwa się postać Zenka – nieszczęśliwego chłopca, który po śmierci matki nie potrafi żyć z ojcem – alkoholikiem i podejmuje odważną, dojrzałą decyzję – ucieka z domu, gdzie nie ma miłości i wyrusza na poszukiwania wujka, którego zna wyłącznie z opowiadań matki. Wierzy, że mężczyzna zaopiekuje się nim i zapewni mu dach nad głową.

Samotna wędrówka zmusza go do samodzielności i kradzieży pieniędzy. Zenek przypomina osaczone zwierzę, które musi ukrywać się przed dorosłymi. Ten zamknięty w sobie chłopak, nieufny i tajemniczy, wzbudza sympatię czwórki przyjaciół, którzy bezinteresownie oferują mu swoją pomoc, opiekują się nim i pomagają w poszukiwaniach krewnego. Pojawienie się Zenka na wyspie traktują jako przygodę, lecz uczy ona ich odpowiedzialności i zrozumienia dla chłopaka, który nie zawsze postępuje uczciwie. Obcy imponuje im dorosłością i samodzielnością, chcą się z nim zaprzyjaźnić, ale początkowo nie potrafią przebić się przez mur nieufności i nieprzystępności.

Tajemnica, związana z Zenkiem, wpływa bezpośrednio na ich życie. Wesoła i energiczna Pestka przeżywa okres buntu wobec matki, która podejrzewa, że dziewczyna coś przed nią ukrywa. Jej przyjaźń z Ulą zostaje wystawiona na próbę, kiedy okazuje się, że chłopak zainteresował się nie nią, a niepozorną przyjaciółką, choć ona robiła wszystko, aby zwrócił na nią uwagę. Mały Julek za wszelką cenę pragnie zatrzymać Zenka na wyspie, jest wobec niego lojalny i nie ocenia postawy chłopaka, którego szczerze podziwia. Marian, najmniej ufny, stara się kierować rozsądkiem i czuje się odpowiedzialnym za swoich przyjaciół.
Ula, trzymająca się zawsze na uboczu, okazuje się doskonałą obserwatorką i jako jedyna stopniowo odkrywa prawdę o Zenku. Widzi, że chłopak udaje dorosłego, ponieważ życie zmusiło go do tego, lecz w chwilach słabości w jego oczach pojawiają się strach i łzy, że kradnie jabłka, ponieważ jest głodny i nie potrafi poprosić ich o jedzenie. Tych dwoje już od pierwszego spotkania łączy swoista więź i wspólny los – oboje stracili matkę i czują się niekochani przez ojców. Zenek zdaje się nie zauważać Uli, ale to właśnie jej wyjawia straszną prawdę o swoim życiu, ponieważ dziewczyna jest dla niego jedyna na całym świecie.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej