klp.plMędrcy stwierdzili, że Wokark i Kraków należą do różnych wszechświatów, jednak w którymś punkcie się krzyżują. Historia o rodzicach Bartka-Ketraba zadziwiła ich. Gdy Bartek zaczął wspominać im o buncie przeciw Pajęczakom oburzyli się, a część z nich opuściła salę. Bartek nazwał ich tchórzami, jednak Pierwszy odparł, że Nienazwany najlepiej wie jak zapewnić Allianom dobrobyt i wygłosił mowę pochwalną, która zniesmaczyła chłopca. Gdy chciał opuścić Ratusz został pojmany przez nieznanych osobników i zaprowadzony do nieznanego pomieszczenia. Gdy zdjęto mu przepaskę ujrzał wszystkich Mędrców. Wyjaśnili mu, że znajdują się w jedynym miejscu skąd Nienazwany ich nie słyszy, ponadto obawiają się szpiegów. Sala wyłożona była solą i bochenkami chleba – symbolami pokoju i przyjaźni – tylko w niej mogli szczerze rozmawiać.
Członkowie Rady zwrócili uwagę na jego wiek, jednak Dziesiątka stwierdziła, że ma to znaczenie drugorzędne. Piątka zastanawiała się, dlaczego Pajęczaki nie atakują Bartka-Ketraba i czemu nie ma on tchórzliwego charakteru. Z wywodów Mędrców Bartek niewiele rozumiał. Stwierdzono, że jego zagadkę zna tylko Nienazwany. Po rozprawieniu się z Pajęczakami Bartek postanowił złożyć mu wizytę. Rada ostrzegła go, że sam widok pana Lewawu zabija. Chłopiec dostał przyrzeczenie, ze jeśli znajdzie sposób przepędzenia Pajęczaków bez przemocy to pomogą mu.
Mędrcy na prośbę Bartka przytoczyli legendę związaną z pojawieniem się starca Zdówa i skłóceniu przez niego Allian i Mędrców. Następnie obietnicami omamił mieszkańców i pewnego dnia zaczął swe okrutne rządy na Lewawie. Zapowiedział im wówczas, że będzie rządził dla ich dobra, jednak każdy, kto się mu sprzeciwi, zginie. Następnie Bartek pożegnał Mędrców, którzy choć z mieszanymi uczuciami, życzyli mu powodzenia.
Rozdział VII
Bartek poprosił, by jego przyjaciel Lorak wraz z domownikami opuścił na noc swą kamienicę, gdyż chciał przeprowadzić eksperyment, który pomógłby odstraszyć Pajęczaki. Przy użyciu miedzianego drutu stworzył przy wejściu siatkę podłączoną do elektrycznych baterii. Przypomniał sobie wycieczkę na wieś i działanie elektrycznego pasterza – gdy zwierzęta choć raz go dotknęły już zawsze unikały podchodzenia do siatki. Okazało się, że Pajęczaki boleśnie odczuwają uderzenia elektryczne i odczuwają lęk przed nieznanym zagrożeniem. Wkrótce okolica domu Loraka była wolna od stawonogów, a pomysł na rozprawienie się z wrogami bez walki okazał się udany.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
Autor: