klp.plBartek – główny bohater powieści, krakowianin, trzynastoletni wychowanek domu dziecka. Został porzucony, gdy miał cztery lata. Chłopiec przez przypadek trafia do równorzędnego świata – Wokarku. Okazuje się, że stamtąd pochodzi, nazywa się Ketrab i odnajduje swoich rodziców, a także młodszą siostrę. Zwycięża także Nienazwanego, dzięki czemu zapewnia wolność Allianom.
Nienazwany – starzec, czarnoksiężnik, władca Lewawu. Przed wieloma latami podstępem zajął zamek Lewaw i nadal w nim panuje ponieważ jest nieśmiertelny. Potrafi przybierać różne postaci, tak naprawdę nie ma własnej. Jest okrutnym tyranem, a do panowania wykorzystuje bezwzględne Pajęczaki.
Nienazwany - charakterystyka
Nienazwany był tyranem zamieszkujący zamek Lewaw położony przy Workraku. Przybył do krainy Allian przed wielu laty jako skromny i miły staruszek. Został ogrodnikiem na Lewawie. Po jego pojawieniu widziano pierwsze Pajęczaki. Podsycani przez staruszka Allianie zaczęli między sobą kłócić i krwawo zwalczać. W trudnej sytuacji na przywódcę wybrali „Zdowa” (Wodza), jak kazał na siebie mówić intruz. Starzec, a właściwie potężny czarnoksiężnik zmienił się w okrutnego Nienazwanego.
Po przejęciu władzy Zdów rzekł: „Allianie! Od dziś jestem waszym panem i dobroczyńcą. Wszystko, co zrobię, zrobię dla waszego dobra. Kto mi się sprzeciwi, zginie. Każde npowo narodzone dziecko przyniesiecie w nocy do bram Lewawu na znak, że jest ono moim poddanym. Do was od dziś należy dzień od wschodu do zachodu słońca. Do mnie należy noc, i kto złamie tę zasadę, ten zginie od ukąszeń mych wiernych Pajęczaków. One będą w moim imieniu pilnować, abyście byli dobrymi poddanymi. Niech drżą nieposłuszni!”. Władca wysysał odwagę z serc Allian tuż po urodzeniu, dzięki czemu nie buntowali się przeciw jego krwawym rządom. Uszy nienazwanego były wszędzie, miał także wśród Allian swych szpiegów.
W rzeczywistości Nienazwany był okrutnym, żądnym władzy i chciwym człowiekiem. Styranizował Allian. Osobiście nie potrafił zabijać, dlatego wykorzystywał do tego Pajęczaki. Był nieśmiertelny, dlatego przez wiele setek lat rządził na Lewawie. Potrafił zastraszyć swych poddanych samym tylko głosem. Nikt z nich nie wiedział jak wygląda. Mag potrafił także zmieniać postaci, nie miał właściwie jednej twarzy – mógł być wielkim wężem, płonącym potworem, królem Pajęczaków, potężnym władcą lub ogromnym nietoperzem. Pod tą ostatnią „maską” opuścił Lewaw dzięki postawie Bartka. Był na wskroś zły i w innych także szukał jedynie zła. Kusił korzyściami i siał niezgodę. Odszedł, jednak zapowiedział, że kiedyś może powrócić.
Lorak – brodaty przyjaciel Bartka z Wokarku z krótką jasną brodą, noszący czerwoną pelerynę. Mieszkał w Wokarku przy ulicy U Ałsiw. Miał żonę Annę i dwoje dzieci: Atram i Bukaja. Już pierwszego dnia przyjął pod swój dach Bartka, opuścił też swój dom, by chłopak przeprowadził eksperyment z pajęczakami. Był oddanym przyjacielem. Po tym, jak Bartek samotnie wyruszył do Lewawu zaapelował do Rady Mędrców o solidarność z chłopcem i przekonał, by wszyscy Allianie ruszyli do zamku. Szedł na czele pochodu.
Łewap - sąsiad i przyjaciel Loraka. Musiał wraz z nowo narodzonym dzieckiem udać się w nocy pod bramy Lewawu. Bał się podczas drogi, jednak dzięki Bartkowi udało się mu nie wydać Nienazwanemu swego sąsiada.
Airam i Kefal - rodzice Ketraba, czyli Bartka. Utracili swego syna, gdy miał cztery lata i nieopodal Lewawu porwały go Pajęczaki. Matka nigdy nie straciła wiary, że odzyska syna. Wiedziała, że pozna go po małym znamieniu w kształcie gwiazdy. Gdy ujrzała Bartka-olbrzyma od razu wiedziała, że to jej syn. Po pokonaniu Nienazwanego rodzina wspólnie dzieliła wszelkie troski i radości.
Aloj - córka Airam i Kefala, młodsza siostra Bartka-Ketraba. Bardzo pragnęła mieć starszego brata.
Rada Mędrców - dziesięcioosobowa rada Wokarku, której członkowie wybierani są przez komputer. Są w różnym wieku – najstarszy, zwany Pierwszym, jest sędziwym starcem, z kolei najmłodsza Dziesiątka ma zalewie piętnaście lat, jednak jest najzdolniejszym logikiem w państwie-mieście. Rada podejmuje decyzje ważne dla społeczności Allian. Cieszy się szacunkiem i posłuchem.
Autor: