Antygona - krótka charakterystyka
Antygona jest tytułową bohaterką utworu. Jej rodzicami są Edyp oraz Jokasta. Jest siostrą Ismeny, Polinika i Eteoklesa. Antygona stawia prawa boskie ponad prawami ludzkimi. Jest odważna i dumna, czego dowodem jest to, iż nie boi się sprzeciwić rozkazom władcy Teb. Jest również nieugięta oraz wierna swoim przekonaniom - nie zmienia swojej postawy nawet w obliczu śmierci.
Antygona ma nieco wybuchowy charakter. Żywo dyskutuje z Kreonem o słuszności swojej decyzji. Nie chce umierać, ale jest gotowa poświęcić życie w imię praw boskich i więzów rodzinnych. Wykazuje się dużą lojalnością wobec brata, nawet wtedy, kiedy został on uznany za zdrajcę. Głęboko wierzy we własne ideały, chociaż zdaje sobie sprawę z konsekwencji, jakie może przynieść podążanie za nimi.
Dobrze wiedzieć
Antygona występuje również w innych dramatach Sofoklesa - Król Edyp oraz Edyp w Kolonie. W pierwszej sztuce jedynie pojawia się, nie wypowiada żadnej kwestii. W drugim utworze towarzyszy ojcu podczas jego tułaczki po wygnaniu z Teb.
Antygona występuje również w innych dramatach Sofoklesa - Król Edyp oraz Edyp w Kolonie. W pierwszej sztuce jedynie pojawia się, nie wypowiada żadnej kwestii. W drugim utworze towarzyszy ojcu podczas jego tułaczki po wygnaniu z Teb.
Antygona - charakterystyka szczegółowa
Pochodzenie Antygony
Antygona jest tytułową bohaterką antycznej tragedii autorstwa Sofoklesa. Pochodzi z Teb i należy do królewskiego rodu. Kreon, władca miasta, jest jej wujem. Jest dzieckiem z kazirodczego związku króla Edypa i jego matki Jokasty. Ma dwóch braci, Eteoklesa i Polinika, którzy zginęli w bratobójczej walce. Jest potomkinią rodu Labdakidów. Antygona jest zaręczona z Hajmonem. Zobacz drzewo genealogiczne Antygony
Co wiemy o wyglądzie Antygony?
W utworze nie znajduje się wiele informacji temat wyglądu Antygony. Wiadomo, że była młodą kobietą. Najprawdopodobniej była drobna i brakowało jej siły fizycznej. Świadczy o tym fakt, iż nie była w stanie samodzielnie wykopać grobu dla brata, a jedynie wyprawiła mu symboliczny pogrzeb, posypując ciało piachem.
Relacje z rodziną Antygony
Antygona jest kobietą niezwykle odważną. Postanawia pochować Polinika, mimo że dobrze zdaje sobie sprawę z grożących za to konsekwencji. Świadczy to o lojalności bohaterki względem rodziny. Dwa razy udaje się do miejsca, w którym znajdują się zwłoki brata, aby dopełnić obrządków pogrzebowych.
Nieco bardziej skomplikowana jest relacja bohaterki z siostrą. Antygona informuje Ismenę o swoich planach, a kiedy ta odmawia pomocy, decyduje się działać samodzielnie i zarzuca siostrze tchórzostwo. Sprzeciw Ismeny wywołuje w Antygonie gniew, a nawet odrazę:
Kiedy tak mówisz, wstręt budzisz w mym sercu.Z późniejszych wydarzeń można wywnioskować, że kocha siostrę, o czym świadczy między innymi to, iż nie pozwala jej wziąć części winy na siebie. O tym, jak ważna dla bohaterki jest miłość, świadczy jedna z jej wypowiedzi:
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.W kontekście relacji bohaterki z innymi nie można zapominać o jej związku z Hajmonem. Młodzieniec bardzo kochał swoją narzeczoną i próbował skłonić ojca do zmiany zdania w sprawie jej wyroku. Głęboka miłość doprowadziła do jego samobójstwa, kiedy dowiedział się o śmierci ukochanej.
Cechy charakteru Antygony
Bohaterka utworu cechuje się pobożnością. Stawia prawa boskie ponad prawami ludzkimi. Lekceważy rozporządzenie Kreona, gdyż uznaje je za niezgodne ze świętymi prawami bogów:
nie ma on [Kreon] nad moimi prawa. To właśnie wierność ideałom połączona z lojalnością wobec bliskich sprawiła, że kobieta postanowiła sprzeciwić się władcy Teb. Późniejszy dialog Antygony z Kreonem pokazuje, jak dumna i szlachetna jest bohaterka. Konsekwentnie broni swoich racji, nie boi się wytknąć władcy głupoty i bezmyślności. Nie lęka się nawet śmierci:
Bom śmierci ja pewna
Nawet bez twego ukazu; a jeśli
Wcześniej śmierć przyjdzie, za zysk to poczytam.
Antygona jest również osobą delikatną, wrażliwą. Żałuje, że nie będzie mogła wyjść za mąż i mieć dzieci. Wspomina tragiczny los swoich rodziców i braci. Bohaterka nie sprzeciwiła się Kreonowi dla buntu samego w sobie, ale w imię miłości i przywiązania do własnych wartości. Wie, że w swoim postępowaniu jest osamotniona.
Życie bohaterki kończy się w sposób tragiczny. Antygona popełnia samobójstwo poprzez powieszenie. Prawdopodobnie kierowała się honorem, ale nie ulega wątpliwości, że to drastyczne rozwiązanie.
Ocena Antygony
Antygona reprezentuje postawę osoby niezwykle lojalnej i szlachetnej. W imię miłości wobec brata oraz postępowania w zgodzie z prawami boskimi jest gotowa poświęcić własne życie. Nie zasługuje na skazanie na śmierć. Ma poparcie wielu mieszkańców Teb, choć nikt nie staje w jej obronie z obawy przed gniewem władcy.
Antygona nie pozwala, aby strach przed śmiercią i rozkazy władcy przejęły nad nią kontrolę. Za swoje postępowanie płaci niestety najwyższą cenę. Warto dodać, że Antygona była dosyć porywcza. Złamała królewski zakaz bez chwili namysłu, nie podjęła próby rozwiązania problemu w inny, zgodny z prawem sposób.
W ocenie bohaterki nie można pominąć faktu, że o życiu jej i innych bohaterów decyduje Fatum. Bez względu na to, jaką decyzję by podjęła, jej los został już przesądzony.