Antygona - krótka i szczegółowa charakterystyka

Antygona - krótka charakterystyka

Antygona jest tytułową bohaterką utworu. Jej rodzicami są Edyp oraz Jokasta. Jest siostrą Ismeny, Polinika i Eteoklesa. Antygona stawia prawa boskie ponad prawami ludzkimi. Jest odważna i dumna, czego dowodem jest to, iż nie boi się sprzeciwić rozkazom władcy Teb. Jest również nieugięta oraz wierna swoim przekonaniom - nie zmienia swojej postawy nawet w obliczu śmierci.

Antygona ma nieco wybuchowy charakter. Żywo dyskutuje z Kreonem o słuszności swojej decyzji. Nie chce umierać, ale jest gotowa poświęcić życie w imię praw boskich i więzów rodzinnych. Wykazuje się dużą lojalnością wobec brata, nawet wtedy, kiedy został on uznany za zdrajcę. Głęboko wierzy we własne ideały, chociaż zdaje sobie sprawę z konsekwencji, jakie może przynieść podążanie za nimi.

Antygona - charakterystyka szczegółowa

Pochodzenie Antygony

Antygona jest tytułową bohaterką antycznej tragedii autorstwa Sofoklesa. Pochodzi z Teb i należy do królewskiego rodu. Kreon, władca miasta, jest jej wujem. Jest dzieckiem z kazirodczego związku króla Edypa i jego matki Jokasty. Ma dwóch braci, Eteoklesa i Polinika, którzy zginęli w bratobójczej walce. Jest potomkinią rodu Labdakidów. Antygona jest zaręczona z Hajmonem. Zobacz drzewo genealogiczne Antygony

Co wiemy o wyglądzie Antygony?

W utworze nie znajduje się wiele informacji temat wyglądu Antygony. Wiadomo, że była młodą kobietą. Najprawdopodobniej była drobna i brakowało jej siły fizycznej. Świadczy o tym fakt, iż nie była w stanie samodzielnie wykopać grobu dla brata, a jedynie wyprawiła mu symboliczny pogrzeb, posypując ciało piachem.

Relacje z rodziną Antygony

Antygona jest kobietą niezwykle odważną. Postanawia pochować Polinika, mimo że dobrze zdaje sobie sprawę z grożących za to konsekwencji. Świadczy to o lojalności bohaterki względem rodziny. Dwa razy udaje się do miejsca, w którym znajdują się zwłoki brata, aby dopełnić obrządków pogrzebowych.

Nieco bardziej skomplikowana jest relacja bohaterki z siostrą. Antygona informuje Ismenę o swoich planach, a kiedy ta odmawia pomocy, decyduje się działać samodzielnie i zarzuca siostrze tchórzostwo. Sprzeciw Ismeny wywołuje w Antygonie gniew, a nawet odrazę:

Kiedy tak mówisz, wstręt budzisz w mym sercu.

Z późniejszych wydarzeń można wywnioskować, że kocha siostrę, o czym świadczy między innymi to, iż nie pozwala jej wziąć części winy na siebie. O tym, jak ważna dla bohaterki jest miłość, świadczy jedna z jej wypowiedzi:

Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.

W kontekście relacji bohaterki z innymi nie można zapominać o jej związku z Hajmonem. Młodzieniec bardzo kochał swoją narzeczoną i próbował skłonić ojca do zmiany zdania w sprawie jej wyroku. Głęboka miłość doprowadziła do jego samobójstwa, kiedy dowiedział się o śmierci ukochanej.

Cechy charakteru Antygony

Bohaterka utworu cechuje się pobożnością. Stawia prawa boskie ponad prawami ludzkimi. Lekceważy rozporządzenie Kreona, gdyż uznaje je za niezgodne ze świętymi prawami bogów:

nie ma on [Kreon] nad moimi prawa

. To właśnie wierność ideałom połączona z lojalnością wobec bliskich sprawiła, że kobieta postanowiła sprzeciwić się władcy Teb. Późniejszy dialog Antygony z Kreonem pokazuje, jak dumna i szlachetna jest bohaterka. Konsekwentnie broni swoich racji, nie boi się wytknąć władcy głupoty i bezmyślności. Nie lęka się nawet śmierci:

Bom śmierci ja pewna

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej