Ismena - charakterystyka

Ismena jest jedną  z bohaterek Antygony. Jest dzieckiem z kazirodczego związku króla Edypa i królowej Jokasty. Ma siostrę, Antygonę, a także dwóch braci, Eteoklesa i Polinika. Pochodzi z Teb, w których władzę sprawuje jej wuj, Kreon.

Ismena jest bardzo młodą, piękną kobietą. W utworze wygląd bohaterki nie został dokładnie opisany, ale pewne wyobrażenie o jej powierzchowności daje cytat:

I piękną dziewki twarz mroczy.

Ismena jest osobą uległą, posłuszną. Bez wahania podporządkowuje się rozkazom Kreona, aczkolwiek zdaje sobie sprawę, że pod względem moralnym rację ma Antygona. Ma słaby charakter. Dowodem na to jest fakt, iż strach przed władcą skutecznie powstrzymuje ją przed pomocą siostrze w pochowaniu brata zgodnie z boskimi nakazami.

Brakuje jej odwagi, prawa ludzkie są dla niej ważniejsze od lojalności względem Polinika. Próbuje przekonać siostrę do zmiany zdania, co jedynie denerwuje Antygonę. Uważa, iż kobiety powinny być posłuszne mężczyznom. Mimo to obiecuje siostrze, że nikomu nie zdradzi jej zamiarów.

Do interesującej sytuacji dochodzi, kiedy Ismena i Antygona zostają doprowadzone do Kreona. Ismena twierdzi, że jest współwinna, ale jej siostra zaprzecza i oznajmia, że działała sama, bez niczyjej pomocy. Bohaterka mówi Antygonie, że pragnie umrzeć razem z nią:

O, nie zabraniaj mi, siostro, choć w śmierci
Z tobą się złączyć i uczcić zmarłego.

Czuje się zraniona, kiedy siostra ją odtrąca, ale chce jej bronić przed okrutnym wyrokiem. Przypomina Kreonowi, iż Antygona jest narzeczoną jego syna.
Trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, co wpłynęło na zmianę zachowania Ismeny. Być może były to silne emocje, wyrzuty sumienia, a może po prostu szczera miłość względem siostry.

Można też zakładać, że bohaterka podziwiała zachowanie Antygony i żałowała, iż jej nie pomogła. Możliwość śmierci razem z siostrą mogła postrzegać jako sposób na odkupienie swoich win.

Ismena stanowi przeciwieństwo Antygony. Jest bierna, podporządkowana. Prawa ludzkie są dla niej ważniejsze od boskich. Jednocześnie zdaje sobie sprawę z obowiązków względem zmarłych, ale nie realizuje ich ze strachu przez Kreonem.

Oceniając Ismenę, należy mieć na uwadze fakt, iż żyła w czasach, kiedy kobiety miały być posłuszne mężczyznom. Bohaterka spełniała społeczne oczekiwania, nie chciała się sprzeciwiać. Można uznać, iż w swoim działaniu była zbyt zachowawcza. Mimo że nie chciała pomóc siostrze, to późniejsze wydarzenia pokazały, iż bardzo ją kochała.

  Dowiedz się więcej