Antygona - krótkie streszczenie

Antygona to tragedia antyczna napisana przez Sofoklesa. W utworze została zachowana zasada trzech jedności: czasu, miejsca i akcji.



Akcja toczy się przed pałacem królewskim w Tebach. Dwie siostry – Antygona i Ismena rozmawiają o swoich braciach. Polinejkes i Eteokles, zginęli w bratobójczej walce. Kreon, władca Teb, uznał Polinika za zdrajcę i zakazał pochowania jego ciała. Antygona planuje sprzeciwić się rozkazom króla. Ismena bez skutku przekonuje Antygonę do zmiany decyzji.

Do Kreona przybywa strażnik pilnujący zwłok Polinika. Donosi, że ciało zdrajcy zostało pochowane. Antygona zostaje doprowadzona przed oblicze władcy. Dziewczyna bez wahania przyznaje się do winy. Miłość do brata i prawa boskie są dla niej ważniejsze niż zakaz króla. Kreon skazuje Antygonę na śmierć głodową w grocie.

Za Antygoną wstawia się jej narzeczony Hajmon - syn Kreona. Grozi, że popełni samobójstwo jeśli jego ukochana straci życie. Władca pozostaje nieugięty.

Następnie do władcy przybywa niewidomy wróżbita Tyrezjasz. Mówi o swojej wizji. Decyzja Kreona doprowadzi do śmierci jego bliskich i potępienia ze strony ludu Teb.

Słowa wróżbity sprawiają, że Kreon cofa swój wyrok. Chce uwolnić Antygonę oraz pochować jej brata. Okazuje się jednak, że jest już za późno. Antygona powiesiła się w grocie, w której została zamknięta. Z żalu za ukochaną życie odebrał sobie Hajmon. Eurydyka, matka Hajmona, dowiedziawszy się o tym, również popełniła samobójstwo. Kreon zostaje sam. Władca uznaje swoją winę i ubolewa nad śmiercią bliskich.

  Dowiedz się więcej