Hajmon charakterystyka postaci

Hajmon to syn Kreona i Eurydyki, jest więc spokrewniony z dziećmi Edypa, z powodu pokrewieństwa między jego ojcem a Jokastą. Jest również narzeczonym Antygony. Hajmon to postacią drugoplanową. Mieszka w Tebach. Mieście, które staje się sceną całej akcji opisanej w dramacie.

Trudno jest poznać czyjś charakter po jednej rozmowie, a tym bardziej po tak krótkim wystąpieniu bohatera poddawać go ocenie. Hajmon w pierwszym momencie daje się poznać jako postać bardzo twardo stąpająca po ziemi. Nie zgadza się z wolą ojca, jednakże nie atakuje go ani nie wszczyna awantury. Stara się przemówić do króla logicznymi argumentami. Jego pierwsze słowa skierowane do Kreona wyrażają ogromny szacunek, jakim go darzy.

Twoim ja, ojcze! Skoro mądrze radzisz, 
Idę ja chętnie za twoim przewodem; 
I żaden związek nie będzie mi droższy 
Ponad wskazówki z ust twoich rozumnych.

Hajmon jest osobą, która posiada wiele mądrości życiowej. Nie jest zapatrzony w swoje przekonania i stara się słuchać opinii poddanych. Wydaje się idealnym kandydatem na przyszłego władcę.



Na podstawie takich informacji możemy wywnioskować, że jest człowiekiem otwartym i bez uprzedzeń. Mieszkańcy Teb zaufali mu na tyle, aby wyrażać swoje zdanie na temat poczynań nowego władcy. Z powierzchownej analizy słów Hajmona możemy stwierdzić, że nie kieruje się on uczuciami do Antygony, a jedynie stara się dobrze doradzić swojemu ojcu.

Po dokładniejszym zastanowieniu, możemy domyślić się, że stosuje w przypadku Kreona bardzo przemyślaną sztukę manipulacji. Starając się przekonać go do zniesienia kary dla Antygony, powołuje się na opinię publiczną. Próbuje podkreślić, jak ważne jest to, aby decyzję podejmować przez wzgląd na potrzeby kraju, nie zaś pod wpływem własnego, egoistycznego upodobania.

Dopiero pod koniec rozmowy zaczynają dochodzić do głosu jego emocje, jednakże wciąż są uzasadnione. Żaden z jego argumentów, chociaż bardzo celnych, nie mógł trafić do ojca, dlatego stanowisko mężczyzny zmieniło się w gniew oraz momentami nawet groźby. Bez namysłu targając się na życie ojca, a finalnie swoje.

O wyglądzie Hajmona nie opowiada żaden z bohaterów „Antygony”, jedynie chór wspomina o nim jako o najmłodszym z potomstwa Kreona. Dzięki temu możemy domyślać się jego młodego wieku, który idzie w parze z wyglądem. Wiemy z relacji strażnika, że syn Kreona nosił ze sobą miecz i potrafił się nim posługiwać, stąd nasuwa się wniosek o jego wysportowanej bądź smukłej sylwetce. Hajmon zapewne nie nosił na sobie zbroi, na co dowodem jest śmierć przez przecięcie ostrzem własnej piersi.



Hajmon jest postacią, która wywołuje wśród czytelników bardzo pozytywne emocje. Mimo młodego wieku cechował się rozsądkiem i jako jedyna spośród wszystkich postaci słuchał głosu mieszkańców Teb. Miał wszystkie cechy pożądane u przyszłego władcy, jednakże przez nadmiar emocji po utracie narzeczonej poddał się rozpaczy i targnął na własne życie. Hajmon był oddany swoim uczuciom do Antygony i aż do jej śmierci był w stanie oddzielić je od obiektywnego postrzegania świata. Gdyby nie porywczość w momencie największej próby siły jego psychiki, bezsprzecznie moglibyśmy wziąć go za wzór mężczyzny i przyszłego władcy.

  Dowiedz się więcej