klp.plDżuma - czas i miejsce akcji, narracja
Czas akcjiAkcja powieści rozgrywa się w Oranie, algierskim mieście portowym od 16 kwietnia któregoś roku w latach czterdziestych (autor nie podaje ostatniej cyfry daty, w to miejsce stawia kropkę, w książce jest mowa o roku 194.) do około połowy lutego następnego roku, obejmuje więc dziesięć miesięcy. Czas akcji obejmuje historie rozwoju dżumy – od momentu pojawienia się pierwszego szczura do radości z opanowania... więcej
Dżuma - znaczenie tytułu
Dżuma może być rozumiana w utworze jako:1) Dżuma jako choroba - jest to dosłowne znaczenie wynikające z przebiegu powieściowych zdarzeń.
2)Dżuma jako potężny, nieobliczalny kataklizm spadający nieoczekiwanie na ludzi - przyczyn jego nic nie tłumaczy, a jego siły nikt nie jest w stanie przewidzieć. Jest symbolem zagrożenia człowieka, bezradności wobec żywiołu. Podkreśla kruchość i nietrwałość ludzkiego losu, którego... więcej
Dżuma - problematyka utworu
Wkrótce po wydaniu Dżumę okrzyknięto manifestem nowego humanizmu ukazującym nowe zadania stojące przed ludźmi, którzy przeżyli piekło wojny. Powieść mówi o prostej ludzkiej solidarności i moralności, bez patosu i wielkich słów. Według autora życie to ciągła walka z wciąż obecnym złem. Wydarzenia z powieści dzieją się za każdym razem, gdy o nich czytamy.Wielość narratorów, a więc i zmiana punktów widzenia ukazuje... więcej
Dżuma jako powieść-parabola
Dżumę można określić jako powieść-parabolę (przypowieść). Podstawową cechą tego gatunku jest to, że wydarzenia i świat w niej przedstawione są pretekstem do głębszych przemyśleń, do przekazania uniwersalnych prawd o ludzkiej egzystencji. Mniej ważne są przedstawiane wydarzenia, istotniejsze jest ich „drugie dno” - znaczenie metaforyczne czy alegoryczne,... więcejEgzystencjalizm w Dżumie
Filozofią dominującą w „Dżumie” jest bardzo popularny we Francji w połowie dwudziestego wieku egzystencjalizm. Do grona najwybitniejszych przedstawicieli tego nurtu zalicza się do dziś Alberta Camusa, chociaż on sam nigdy tak siebie nie nazwał w obawie przed tak zwanym „zaszufladkowaniem”.Za ojca egzystencjalizmu uważa się duńskiego myśliciela Sorena Kirkegaarda, nazywanego często „Sokratesem Północy”.... więcej
Dżuma – motywy literackie
Motyw cierpieniaMotyw ten stanowi jedną z głównych osi całej powieści. Cierpienie jest doświadczane fizycznie (chorzy na dżumę) i psychicznie. Bohaterowie cierpią, gdy widzą śmierć niewinnych, zwłaszcza dzieci. Obrazuje to scena ostatnich chwil Filipa, syna sędziego Othona. Doktor Rieux, widząc to absurdalne, niezasłużone cierpienie, mówi: „nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są torturowane”. Ogromne... więcej