klp.plLiryka grecka ma religijne korzenie – wywodzi się bowiem od magicznych zaklęć i modlitw wznoszonych do bogów, przy wtórze muzyki. Starożytni dzielili pieśni na chóralne (do grupy tej zaliczały się zwłaszcza hymny, z pochwałami bogów i bohaterów, a także treny) oraz wykonywane przez jednego śpiewaka (głównie elegie o różnorodnej tematyce).
W czasach antycznych na określenie liryki stosowano pojęcie melika, której rozkwit przypada na koniec VII i początek VI wieku p.n.e. Starożytnych liryków greckich było wielu, do najbardziej znanych należą: Tyrteusz, Safona, Anakreont, Symonides i Teokryt.
W swoich lirykach Tyrtajos przedstawia Spartanom sławę, jaką zdobędą za swoje męstwo, a także za bohaterską śmierć. Postawom... więcej
Twórczość Anakreonta obejmuje elegie, pieśni liryczne (biesiadne i miłosne) oraz jamby. Anakreont pisał językiem prostym i obrazowym, związany był z kulturą dworską, sławił gry miłosne, uczty, rozrywki. Od jego imienia... więcej
Elegia – początkowo jedna... więcej
W czasach antycznych na określenie liryki stosowano pojęcie melika, której rozkwit przypada na koniec VII i początek VI wieku p.n.e. Starożytnych liryków greckich było wielu, do najbardziej znanych należą: Tyrteusz, Safona, Anakreont, Symonides i Teokryt.
Safona
Safona jest najsławniejszą poetką grecką, najwybitniejszą przedstawicielką tzw. liryki eolskiej, autorką modlitw, pieśni weselnych. Pochodziła z Mitylene na wyspie Lesbos. Podczas rozruchów rewolucyjnych na wyspie Safona znalazła schronienie wśród arystokracji na Sycylii. Potem wróciła na Lesbos, lecz nie odzyskała dawnego dobrobytu. Wokół poetki gromadziły się młode dziewczęta należące do koła prowadzonego pod hasłem służby Afrodycie,... więcejTyrteusz
Według legendy wyrocznia delficka przepowiedziała Spartanom, że zwyciężą, gdy ich wodzem będzie Ateńczyk. Wówczas Ateńczycy wyznaczyli im na przywódcę kulawego Tyrtajosa. Jak się okazało, miał on duży talent poetycki. W taki sposób powstały tyrtejskie elegie patriotyczne, zagrzewające Spartan do walki.W swoich lirykach Tyrtajos przedstawia Spartanom sławę, jaką zdobędą za swoje męstwo, a także za bohaterską śmierć. Postawom... więcej
Anakreont
Anakreont żył w VI w. p.n.e., pochodził z Teos w Azji Mniejszej. Po zajęciu Teos przez Persów przebywał na wyspie Samos u tyrana Polikratesa. Po jego śmierci przeniósł się do Aten na zaproszenie syna Pizystrata, Hipparcha.Twórczość Anakreonta obejmuje elegie, pieśni liryczne (biesiadne i miłosne) oraz jamby. Anakreont pisał językiem prostym i obrazowym, związany był z kulturą dworską, sławił gry miłosne, uczty, rozrywki. Od jego imienia... więcej
Gatunki liryki greckiej
Anakreontyk – lekki, pogodny w nastroju utwór poetycki, głosi pochwałę beztroskiego życia, wina, sztuki, miłości, uroków chwil, w myśl zasady carpe diem. Nazwa pochodzi od Anakreonta z Teos, greckiego poety, żyjącego w VI-V w. przed Ch. W Polsce anakreontyki pisał m.in. Jan Kochanowski, a w epoce baroku Jan Andrzej Morsztyn. Popularnością cieszył się również w czasie oświecenia.Elegia – początkowo jedna... więcej