6. Życie w obozie niszczyło człowieka fizycznie i psychicznie. Więźniowie żyli w nieustannym strachu, który czynił ich niezdolnym do buntu. Bali się śmierci, swoich współtowarzyszy, utraty sił, zapomnienia przez krewnych, nieuzasadnionego przedłużenia wyroku. Z czasem obojętnieli na wszystko i wszystkich, przyzwyczajając się do warunków, w którym przyszło im egzystować.
Zakończenie
Świat sowieckich obozów pracy, jaki wyłania się z powieści Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, jest światem w niczym nie przypominającym normalnej rzeczywistości. Motto utworu stanowi kwintesencję tego świata, zamykając go w kilkunastu słowach.
strona: - 1 - - 2 -