klp.plWątek główny
Miłość Ligii i Winicjusza
Miłość Marka Winicjusza i Ligii stanowi główny wątek powieści, przedstawiony na tle upadku Rzymu i narodzin chrześcijańskiego świata. Zakochany rzymski patrycjusz postanawia za wszelką cenę zdobyć chrześcijankę - ligijską zakładniczkę. Dziewczyna, nie chcąc złamać zasad swojej wiary, nie zgadza się zostać jego nałożnicą i ucieka, znajdując schronienie wśród współwyznawców. Młodzieniec rozpoczyna długotrwałe poszukiwania i poznaje nową naukę, która stopniowo zmienia jego naturę i przyzwyczajenia. Kierowany miłością, stara się zrozumieć istotę wiary chrześcijan, z czasem staje się wyznawcą i przyjmuje chrzest. W międzyczasie dochodzi do prześladowań chrześcijan i pojmania Ligii. W momencie kulminacyjnym dziewczyna zostaje ocalona i ułaskawiona przez Rzymian. Zostaje żoną Marka i razem opuszczają miasto, aby zamieszkać na Sycylii i tam żyć zgodnie ze swoim wyznaniem.
Wątki poboczne
Narodziny chrześcijaństwa
W zaułkach Zatybrza, dzielnicy ubogich, z dala od pełnego przepychu i rozpusty Palatynu, rozwijała się nauka chrześcijan, stopniowo obejmując coraz więcej wyznawców, nawet wśród szanowanych i znanych rzymskich obywateli. Chrześcijanie postrzegani byli jako nieprzyjaciele rodu ludzkiego, zatruwacze fontann i studni, czciciele oślej głowy, którzy mordowali dzieci. W rzeczywistości głosili miłosierdzie, pokorę, skromne życie i odpłacanie dobrem za wyrządzone krzywdy. W Rzymie pojawił się Apostoł Piotr, jeden z uczniów Chrystusa, aby z nakazu swojego Mistrza zbudować podwaliny przyszłego Kościoła. W obliczu męczeńskiej śmierci chrześcijan, niewinnie oskarżonych o podpalenie miasta, Piotr postanowił opuścić Rzym, by znaleźć inne miejsce dla kształtującego się wyznania. W drodze spotkał jednak Chrystusa i zadał mu pytanie: „Quo vadis, Domine?”, po czym wrócił, aby ponownie nauczać i chrzcić. Od tamtej pory przychodził do Ostrianum codziennie, nauczając coraz większe tłumy chrześcijan. Przychodzili, aby słuchać opowieści o Bogu, który z miłości do ludzi dał się ukrzyżować, aby odkupić ich winy. Wyznawcy Chrystusa odnajdywali miłość do Boga oraz szczęście płynące z tej miłości, a apostoł zrozumiał, że nikt i nic nie zniszczy głoszonej przez niego nauki. Znalazł również odpowiedź, dlaczego Jezus zawrócił go z drogi: „oto to miasto pychy, zbrodni, rozpusty i potęgi poczynało być jego miastem i podwójną stolicą, z której płynął na świat rząd ciał i dusz”.
Przemiana Chilona Chilonidesa
Chilon Chilonides – zakłamany oszust i przebiegły Grek – filozof, postanawia zemścić się na Winicjuszu za wymierzoną mu chłostę i w porozumieniu z gminą żydowską, wydaje Neronowi oraz Tygellinowi chrześcijan. Ten ubogi starzec, który potrafił dla zysku zdradzić bezbronnego człowieka i sprzedać jego rodzinę handlarzom niewolników, załamuje się, patrząc na męczeńską śmierć swych „ofiar”. Słysząc przebaczenie z ust płonącego Glaukusa, którego skrzywdził, oskarża Nerona o podpalenie Rzymu. Pomaga mu apostoł Paweł, który przekonuje Chilona, że Bóg również przebaczy mu wszystkie winy, jeśli da świadectwo prawdzie. Starzec błaga Chrystusa o wybaczenie, a Paweł z Tarsu chrzci go. Chilon ginie jako męczennik i chrześcijanin, żegnany przez apostoła okrzykiem: „Pokój męczennikom!”.
Upadek Nerona
Rzym za panowania Nerona to miasto przepychu, intryg, zbrodni i rozpusty. Cezar, skupiony wyłącznie na swoich zamiłowaniach do pisania wierszy, teatru i gry na lirze, pozbawiony jakichkolwiek skrupułów, żyje w dobrobycie, usuwając ludzi, którzy stają mu się nieprzychylni. Marzy o tym, by patrzeć na płonące miasto, co pozwoliłoby mu stworzyć dzieło większe niż Homer. Wkrótce jego pragnienie zostaje spełnione i oddany Tygellin podpala Rzym. Ostatecznym upadkiem cezara jest moment, kiedy nie wykazuje zainteresowania buntem legii, licząc na to, że zdoła przekonać do siebie poddanych pięknym śpiewem. Nie potrafi popełnić samobójstwa, rozpaczając nad sobą. Ginie z ręki swojego wyzwoleńca.
strona: - 1 - - 2 -
Autor: