klp.plNajsłynniejszym dziełem św. Augustyna, odnoszącym się do sfery polityczno-społecznej, jest De civitate Dei, czyli O państwie bożym.
Człowiek w swoim dążeniu do ideałów nie jest sam. Pomaga mu w tym instytucja państwa – czyli grupa ludzi, którzy dążą do dobra wspólnego. Państwa dzielą się na dwa rodzaje – państwo Boże i państwo ziemskie. Choć chrześcijanie żyją w przemijających państwach ziemskich, to mimo to łączy ich wspólna miłość do Boga. Kościół więc jest państwem, bowiem tworzą go ludzie przesiąknięci ideałem dążenia do Boga. Państwo niebieskie – Boże – Kościół – dąży do dóbr i pokoju niebieskiego, a jego celem ostatecznym jest zbawienie wszystkich jego członków.
Historia świata jest historią zmagania się dwu porządków – państwa Bożego oraz państwa ziemskiego. Zasada dobra wspólnego jest zaś pokój, który tworzy porządek. Istnieje wojna sprawiedliwa, która służy zaprowadzeniu pokoju – w takim przypadku jest etycznie usprawiedliwiona.
Święty Augustyn jest także autorem słynnej maksymy
„Diloge et quod vis fac” – czyli „Kochaj i rób co chcesz”
Podsumowanie filozofii św. Augustyna – główne założenia
- Bóg jako dobro najwyższe – Absolut;
- By poznać Boga, należy najpierw poznać swoją duszę, czyli miejsce wewnątrz człowieka, w którym mieszka prawda;
- Boga można bardziej poznać przez wolę i wiarę, a nie rozum;
- Świat stworzony przez Boga jest dobry, ale istnieje w nim zło;
- Istnieje dobro absolutne;
- Człowiek czyni zło, gdy odwraca się od dobra, czyli od Boga;
- Bóg jest dobry i zbawia człowieka.
Autor: 