Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
Św. Tomasz z Akwinu (1225 – 1274) jest niewątpliwie najbardziej znanym i największym filozofem epoki średniowiecznej, a – zdaniem wielu naukowców – również epok następnych. Stworzył on kompleksowa teorię filozoficzną, obejmującą całość zagadnień, jakie były ważne dla ówczesnego społeczeństwa oraz dla nauki. Połączył myśl arystotelesowską z myślą chrześcijańską.

Św. Tomasz z Akwinu był dominikaninem. Urodził się w 1225 roku w bogatej rodzinie, jako syn hrabiego. Gdy rodzina dowiedziała się, iż ich syn chce wstąpić do zakonu – i do tego żebraczego – usiłowała siłą nakłonić Tomasza do zmiany decyzji. Nie udało się to jednak i Tomasz wstąpił do zakonu.

Do jego najważniejszych dzieł zaliczamy: Summę teologiczną, Summa contra gentiles (czyli Sumę przeciw poganom). Św. Tomasz opisał w nich swoją teorię na temat Boga, człowieka, możliwości poznania, etyki, polityki.

Uważał, iż człowiek swoim rozumem może pojąć wszystko, w ten sposób próbował też wytłumaczyć istnienie Boga (poprzez stworzenie tzw. 5 dróg dowodzących istnienia Boga). Drogą do poznania Boga miała być obserwacja świata.

Polityka
Św. Tomasz zastanawiał się, jaki ustrój jest najlepszy. Spośród trzech ustrojów – monarchii, arystokracji i demokracji – stworzył koncepcję ustroju idealnego. Brał on najważniejsze elementy ze wszystkich pozostałych ustrojów. Z monarchii czerpał koncepcję rządów jednostki, co tworzyć miało jedność społeczeństwa oraz skuteczność rządów. Z arystokracji – grupę doradców, która pomaga jednostce rządzącej podejmować decyzje. Z demokracji zaś – wybieranie rządzących w wyborach.

Etyka
Dobro i zło może być rozpatrywane przez każdego człowieka i przez jego intelekt (a nie wolę, bowiem wola służy do „chcenia”, a nie poznania dobra i zła). Sumienie, które jest obecne w każdym człowieku, pozwala mu na ocenę dobra bądź zła. Dobre działanie rodzi w człowieku cnotę, czyli usprawnienie do czynienia dobra.



Człowiek
Człowiek jest istotą duchowo-cielesną. Jest złożony z duszy i ciała. Człowiek po śmierci nadal żyje w postaci duszy, ale nie jest już w pełni człowiekiem – brakuje mu bowiem ciała.



strona:   - 1 -  - 2 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim - streszczenie
2  Tło historyczne Średniowiecza polskiego
3  Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim - opracowanie