Uniwersalizm powieści „Ten obcy”

Powieść Ireny Jurgielewiczowej mówi o wartościach, które są ponadczasowe i zawsze równie istotne w życiu każdego człowieka, niezależnie od wieku i czasów, w jakich przyszło mu żyć. Opowiada o przyjaźni między piątką dzieci, ofiarowanej bezinteresownie i przełamującej nieufność bezdomnego, nieszczęśliwego chłopaka, którego życie zmusiło do ucieczki z domu.

Autorka poruszyła również tak ważną kwestię, jak rola rodziny w kształtowaniu się osobowości człowieka. Kontrastowo zestawiła trójkę przyjaciół: Pestkę, Mariana i Julka, mających szczęśliwe i kochające domy z pozostałą dwójką bohaterów: Zenkiem i Ulą. Oboje utracili wcześnie matki i nie czuli się kochani przez ojców. Pestka, Marian i Julek wyróżniają się pogodą ducha, entuzjazmem i ufnością. Ula i Zenek są zamknięci w sobie, skryci i wstydzą się mówić o swoich rodzinach. Kolejnym zagadnieniem, jakie wpisała pisarka w swój utwór, jest dojrzałość emocjonalna bohaterów i ich zdolność do rozróżniania dobra i zła. Zła sytuacja rodzinna Zenka sprawia, że musi on uciec z domu, kradnie i nikomu nie ufa. Dobroć i wyrozumiałość, jaką okazał mu doktor Zalewski, przełamuje opór chłopaka i sprawia, że zaczyna on na nowo ufać ludziom.

Ukazanie losów bohaterów w oparciu o przewartościowanie ich świata, sprawia, że „Ten obcy” zyskał ponadczasową i uniwersalną wymowę.

  Dowiedz się więcej