Sztuka grecka - rozwój

W okresie późnoarchaicznym (620-480 p.n.e.) powstały budowle uznawane za największe osiągnięcia architektury starożytnej Grecji. Wtedy to powstała słynna świątynia Artemidy w Efezie. W rzeźbie powstały dwa kierunki rozwoju: dorcki (z dominacją surowości) i joński (z dominacją zdobności), z połączenia których powstała tzw. szkoła attycka. W ceramice wykształciły się dwa style: czarnofigurowy (czarne postaci na czerwonym tle) oraz czerwonofigutorowy (czerwone postaci na czarnym tle).

2. Okres klasyczny (480-330 p.n.e.)

Okres klasyczny to czas największej świetności kultury greckiej, w tym sztuki. Datą rozpoczynającą go jest data bitwy pod Salaminą. Okres wczesnoklasyczny przyniósł zmiany w sposobie tworzenia rzeźb. Postaci zaczęto przedstawiać w ruchu (np. brązowy posąg woźnicy z Delf) oraz stosować marmur. Od pierwszej połowy V wieku rozwijało się malarstwo monumentalne.

Sztuka w okresie klasycznym doby Peryklesa przeżywała swoją świetność. Naczelnymi zasadami tej sztuki, do dziś określanymi jako klasyczne są:

• symetria (równomierne rozłożenie elementów po obu stronach osi kompozycji),
• rytm szeregowanie obok siebie elementów podobnych, ale nie identycznych),
• harmonia (całkowita równowaga wszystkich elementów kompozycyjnych).

Głównym ośrodkiem artystycznym tego czasu były Ateny, gdzie tworzył najbardziej znany rzeźbiarz grecki, Fidiasz, autor monumentalnego posągu Zeusa (zaliczanego do jednego z siedmiu cudów świata) i posągu Ateny Partenos. Innymi bardzo znanymi rzeźbiarzami tego okresu byli: Poliklet z Argos, twórca matematycznego kanonu ciała ludzkiego oraz Myron, twórca słynnej rzeźby Dyskobol. W tym czasie wspaniale rozwijała się także architektura: w Atenach zbudowano Partenon (świątynię ku czci Ateny), Erechtejon, świątynię Hefajstosa (Tezejon).

W okresie późnoklasycznym (404-330 p.n.e.) załamała się potęga Aten, a zwiększyła aktywność artystyczna innych miast greckich – Efezu (świątynia Artemidy), Miletu (świątynia Apollina) i innych. Rozwijała się sztuka użytkowa – tworzono teatry, gmachy posiedzeń władz, magazyny.

3. Okres hellenistyczny (330 p.n.e.-30 n.e.)



strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej