Kwiatki św. Franciszka - streszczenie

III. Święty Franciszek oślepł. Gdy szukał brata Bernarda, pogrążonego w modlitwie w lesie, ten nie odpowiadał na wołania. Franciszek wzburzył się, za co Bóg go upomniał. Skruszony święty odnalazł Bernarda i kazał mu stąpać po nim, zwłaszcza po szyi i ustach. Bernard wykonał posłusznie rozkaz, ale sam poprosił Franciszka o upominanie za pychę.

IV. Anioł pod postacią ciekawego młodzieńca przychodzi do domu braci. Eliasz odpowiada mu ze wzgardą i niechęcią. Franciszek po powrocie z modlitwy gani brata Eliasza za pychę i lenistwo. Później ten sam anioł ukazuje się w jednym momencie i Franciszkowi i Bernardowi.

V-VI. Opowieści o założeniu klasztoru w Bolonii przez brata Bernarda oraz o tym, jak święty Franiszek wybrał Bernarda na swego następcę. Bernard znany był z wielkiej mądrości. Nikt tak głęboko nie rozumiał Pisma i nie umiał tak wykładać Bożej nauki. Bernard został też wystawiony na próbę walki z czartem. Bóg zgodził się na to, bo wiedział, że brat Bernard wytrwa w wierze i wzmocni jeszcze swą duszę. W chwili śmierci Franiszek wybiera na swego zastępcę właśnie brata Bernarda.



VII. Po czterdziestu dniach i czterdziestu nocach postu i samotnej modlitwy na wyspie jeziornej koło Perugii znaleziono przy Franciszku prawie tyle samo chleba, ile wziął ze sobą. Oznaczało to, że nic nie jadł ani nie pił, by uczcić Wielki Post Chrystusa. Na wyspie tej powstanie później klasztor franciszkański.

VIII. Co to jest radość doskonała – jeśli nie są nią ani cuda uzdrowień, wskrzeszeń, mówienia językami, ani dar wszelkiej mądrości?

Ponad wszystkimi łaski i dary Ducha Świętego, których Chrystus udziela przyjaciołom swoim, jest pokonanie samego siebie i chętne dla miłości Chrystusa znoszenie mąk, krzywd, obelg i udręczeń. Z żadnych bowiem innych darów Bożych nie możem się chlubić, gdyż nie są nasze, jeno Boże. (...) Lecz krzyżem udręki i utrapienia możem się chlubić; nasz bowiem jest.

Czyli kiedy cierpliwie i bez skargi znosimy poniżanie, chłód, głód, wypędzenie i wszelki krzywdy.



IX. Fragment o tym, jak Franciszek uczył brata Leona mówić, a ten wszystko odwrotnie rozumiał. Bardzo zabawny i ciekawy pod względem literackim tekst. Franciszek uczył Leona ganić się za popełnione grzechy. Leon, otwierając usta, mówił zawsze o nagrodzie od Boga i zasługach św. Franciszka. Obraz nauczyciela i ucznia, w którym i tak największy jest Bóg, panujący nad obydwoma.



strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 - 

  Dowiedz się więcej