Ludzie bezdomni - motyw rozstania

Dotyczy on pary głównych bohaterów, czyli Tomasza Judyma i Joanny Podborskiej. Para spotkała się pierwszy raz w Paryżu, w Luwrze. Ich znajomość zaczęła rozwijać się w uzdrowisku w Cisach. Przyjaźń i zafascynowanie szybko przerodziły się w miłość – pełną romantyzmu, czułości i wielkich planów na przyszłość.

Chociaż oboje pragnęli spędzić ze sobą resztę życia, Judym zdecydował ostatecznie pójść inną drogą. Doszedł do wniosku, że powinien spłacić dług zaciągnięty wobec społeczeństwa. Udało mu się zdobyć wykształcenie i wyrwać z biedy, więc należało wykorzystać zdobyte umiejętności, aby pomóc innym potrzebującym. Judym rozstaje się nie tylko z Joasią, ale i z marzeniem o osobistym szczęściu. Bierze na siebie odpowiedzialność za naprawienie społecznych niesprawiedliwości. W ostatniej rozmowie z Joasią mówi:

„Przecie to ja jestem za to wszystko odpowiedzialny! Ja jestem! (…) Jestem odpowiedzialny przed moim duchem, który we mnie woła: »nie pozwalam!« Jeżeli tego nie zrobię ja, lekarz, to któż to uczyni? (…) Otrzymałem wszystko, co potrzeba… Muszę to oddać, com wziął. Ten dług przeklęty…”.

  Dowiedz się więcej