klp.plGłównym zagadnieniem „Mikołajka i innych chłopaków” jest ukazanie beztroskiego dzieciństwa tytułowego bohatera i jego najbliższych kolegów. Chłopcy uczęszczają do tej samej szkoły i tworzą zgraną paczę, choć nieraz ich zabawy kończą się kłótniami i bójkami. Pochodzą z różnych rodzin, jednak we wspólnej zabawie nie przeszkadza im to. Najchętniej udają się na plac zabaw, gdzie największą atrakcją jest porzucony stary samochód.
Dzięki niesamowitej wyobraźni chłopcy nigdy się nie nudzą. Doskonale się bawią, mogąc wyprowadzić z równowagi reporterów, którzy chcą przeprowadzić z nimi wywiad lub lekarzy, którzy przyjechali, by prześwietlić im płuca. Nie potrafią długo usiedzieć bezczynnie i wciąż są w ruchu. Mikołajek oprócz kolegów przyjaźni się z córką sąsiadów – Jadwinią. Mimo że inni koledzy uważają, że nie wypada rozmawiać z dziewczynkami Mikołajek lubi Jadwinię i dzięki niej może zobaczyć jak wygląda świat dziewczęcych zabaw.
Jednak świat chłopców to nie tylko zabawy. Oprócz Ananiasza, nikt nie przepada za nauką. Za swoje wykroczenia są karani przez nauczycielkę, Rosoła lub dyrektora. Trafiają wówczas do kąta, zostają po lekcjach, przychodzą do szkoły w dzień wolny od nauki lub wielokrotnie przepisują w różnych formach wybrane zdanie. Są karani także przez rodziców – nie mogą opuszczać swoich pokoi lub, jak Alcest, nie dostają dokładki deseru.
Ważną kwestią w opowiadankach są relacje dzieci i rodziców. Narratorem historii jest Mikołajek, dlatego świat widzimy jego oczami. Dorośli wydają się często nie rozumieć dzieci. Ukazani są nieraz w sposób ironiczny i prześmiewczy. Ich zachowania obserwowane z dystansu śmieszą. Śmieszy postać pana Bongraina, który chwali się swym domkiem na wsi i zapewnieniem „łyku świeżego powietrza” synowi i żonie, a w rzeczywistości Kalasanty czas za karę spędza w pokoju, a żona w kuchni. Rodzice Mikołajka kłócą się często. Tata jest często zmęczony po pracy, nie lubi też swojej teściowej.
Autor: