Seweryn Baryka - charakterystyka postaci

Seweryn Baryka, ojciec głównego bohatera powieści Stefana Żeromskiego Przedwiośnie, to postać obdarzona przez autora niezwykle ciekawą biografią. Pan Seweryn urodził się w Polsce, jako wnuk Kalista Grzegorza Baryki, dziedzica „Sołowijówki z przyległościami”. To właściwie jedyny trop genealogiczny zawarty w powieści jeśli chodzi o pochodzenie tego bohatera. Niestety z dziedzictwa rodowego pozostała jedynie legenda o czynach dziada Kalista, podsycana przez niewielką książeczkę, w której chlubnie widniało nazwisko Baryków:

Wśród tomów, pooprawianych bardzo wspaniale w skórę złoconą, wyciskaną i pokrytą tytułami, leżał pewien tomik niepokaźny, specjalnie pielęgnowany niczym w skarbcu klejnot najdroższy. Był to pamiętniczek z wojny 1831 roku, napisany i wydany na emigracji przez autora bezimiennego o wyprawie generała Józefa Dwernickiego na Beresteczko i Radziwiłłów. Wśród mnóstwa perypetii, (...) była tam na stronicy trzydziestej siódmej podana wiadomość, iż do liczby piętnastu obywateli na Rusi, którzy do powstania przystąpili i całym swym majątkiem je poparli, należał Kalikst Grzegorz Baryka, dziedzic Sołowijówki z przyległościami. (...) Dziad Kalikst swym przystąpieniem do powstania wpadł, jak to mówią, najfatalniej. Skoro bowiem generał Dwernicki po bitwie pod Boremlem nad Styrem, naciśnięty przez przeważające siły generała rosyjskiego Rüdigera, musiał pod Lulińcami przejść suchą granicą do Galicji – rząd rosyjski rzucił się z całą zaciekłością na tych wszystkich, którzy ów ruch poparli. Sołowijówka została skonfiskowana, dom rodzinny najprzód zrabowany doszczętnie, a później spalony, a ów dziad Kalikst na ostatnim koniu z przeobfitej niegdyś stajni musiał ruszyć w świat, to znaczy w szarą i ciemną głębinę popowstaniowej biedy – stał się z pana ubogim człowiekiem, trudem rąk na kawałek chleba zarabiającym w obczyźnie.

Owa książeczka stała się dla pana Baryki najważniejszą pamiątką, która przemierzyła z nim setki tysięcy kilometrów. Podobnie jak jego dziad, tak i Seweryn zarabiał na życie, pracując na obczyźnie, najpierw pod Uralem, a następnie w „mlekiem i miodem płynącym Baku”. Seweryn w młodości nie zdobył „specjalnego wykształcenia”, nie posiadał też żadnego wyuczonego zawodu. Z tego względu przez długi czas imał się różnych prac, a wybierał je bacząc jedynie na wysokość zapłaty i proponowane warunki mieszkaniowe:





strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej